دیه، ارث و مصادره اموال؛ قانون علیه اقلیت‌های دینی
«فاروق» نام مستعار یکی از مسیحیان آشوری ساکن ایران است. او هفت سال قبل به عنوان نیروی فنی در یکی از کارخانه‌های صنعتی ایران استخدام و به کار مشغول شد. فاروق دو سال پس از استخدام بر اثر حادثه‌ای در محل کار دچار آسیب جدی و نقص عضو شد: «سه انگشت دست راستم را بر اثر فقدان ایمنی در محل کار از دست دادم. دیگر امکان ادامه کار با آن شرایط در آن بخش برایم نبود. دوران نقاهتم را طی می‌کردم که از طرف مدیران کارخانه برایم پیغام فرستادند، اگر شکایت کنی، اخراج می‌شوی و دیه‌ات را تمام و کمال می‌پردازیم؛ اما اگر از شکایت صرف‌نظر کنی دیه کمتری دریافت می‌کنی و در عوض می‌توانی سرکار بمانی.
حمله مسلحانه به یارسانی‌ها با فریاد الله‌اکبر؛ جولان جهادی‌ها در کرمانشاه
روز پنجشنبه ٢تیرماه١۴٠٠ حوالی ساعت چهار بعدازظهر چهار موتورسوار مسلح با صورت‌های پوشیده و سردادن فریاد الله‌اکبر به روستای قلعه‌وری یارسان‌نشین از توابع سرپل‌ذهاب کرمانشاه حمله کرده و غیر از شلیک به خانه‌های روستا، سوپرمارکت قلعه‌وری را که در نزدیکی جاده اصلی میان ثلاث‌باباجانی و «تازآباد» سرپل‌ذهاب است، به رگبار بسته و بلافاصله محل حادثه را ترک کرده و متواری شده‌اند.
در این تیراندازی «ظفر کرمی»، صاحب سوپرمارکت و یکی از ساکنان این روستا به‌شدت زخمی شده و پای راست او در این حمله دو گلوله خورده است.
وعده و دیگر هیچ؛ ارمغان دولت روحانی برای اقلیت‌های دینی
حسن روحانی با انبانی پر از وعده‌های خوشایند برای اقلیت‌های دینی و مذهبی وارد کارزار انتخاباتی خود شد. خرداد ۱۳۹۲ و در پایان روزهای تبلیغات انتخاباتی بیانیه‌ای از سوی حسن روحانی منتشر شد که در بند ششم آن آمده بود: «رعایت حقوق پیروان سایر ادیان و مذاهب و عدم دخالت در امور دینی و مذهبی آنان با تامین آزادی در عقاید دینی و مذهبی و ایجاد امکان اجرای آداب و فرایض دینی مذهبی آنان در شرایط یکسان.» او در آن روزها متعهد شد که اگر «رای اعتماد و استقرار دولت تدبیر و امید» را کسب کند، بندهای ده‌گانه این بیانیه را اجرایی خواهد کرد.
زخم‌های کودکی، رنج‌های بزرگسالی؛ اقلیت‌های دینی در مدارس ایران
رنج و محرومیت‌های اقلیت‌های مذهبی پیشینه‌ای به قدمت عمر نظام آموزشی ایران دارد. با آن‌که پیش از انقلاب ۵۷ نیز کودکان اقلیت با ناملایماتی در مدارس روبه‌رو می‌شدند، اما پس از انقلاب به طور سیستماتیک بر خشونت و ظلم علیه این کودکان و نوجوانان افزوده شد. برخی از دانش‌آموزان و دانشجویان اقلیت مذهبی یا باید هویت دینی خود را پنهان کنند و یا با دروغ‌های مصلحت‌آمیز آینده تحصیلی خود را از خطر برهانند. آن‌ها با هم هم‌سرنوشتند و در صورت آشکار کردن باورهای خود خطر محرومیت از درس و دانشگاه یا طرد شدن از سوی جامعه همسالان را به جان می‌خرند.
پنج شهروند بهائی به زندان مشهد احضار شدند
نخستین روز بعد از تعطیلات نوروزی، پنج شهروند بهائی به نام‌های «نغمه ذبیحیان»، «نکیسا حاجی پور»، «نیکا پاکزادان»، «فرانه دانشگری» و «ساناز اسحاقی» جهت اجرای حکم به زندان وکیل‌آباد مشهد احضار شدند.
فریبا مسلمان شد؛ همه اموال پدر را به ارث برد
در صورت گرویدن یکی از وارثان متوفی که اهل یکی از اقلیت های دینی بوده، به دین اسلام، تقسیم ارث چگونه صورت می گیرد؟ صدرا مانی، حقوقدان در این بلاگ پرونده یکی از موکلین خود را بررسی کرده و به این سوال پاسخ می دهد.
خاطرات دانش آموزان زرتشتی، مسیحی و بهایی از دروس تعلیمات اسلامی
بچه‌های کلاس برای رسیدن روز پنجشنبه لحظه‌شماری می‌کنند. یکی قرار است موهایش را تیغ ماهی ببافد و دیگری قرار است پیراهن آستین پفی صورتی‌اش را بپوشد. بچه‌ها کارت دعوت‌های کاغذی را از مهسا گرفته‌اند و جلوی گزینه با کمال میل دعوتت را می‌پذیرم، تیک زده‌اند. آزیتا اما فقط شنونده است، موهای تیغ ماهی و پیراهن صورتی را برای همکلاسی‌هایش تصور کرده، او به مهمانی تولد دعوت نشده. دیروز مهسا جلوی همه به آزیتا گفته: «ما تو رو دعوت نکردیم، چون مسلمون نیستی. مامانم گفته ما نمی‌تونیم غیر مسلمون تو خونه‌مون راه بدیم.»
روایت تبعیض دینی: حتی نمی‌توانستم نام مندایی داشته باشم
منداییان، یکی از اقلیت‌های دینی کمتر شناخته‌شده در ایران هستند که طبق قوانین جمهوری اسلامی به رسمیت شناخته نمی‌شوند. نه می‌توانند نام مندایی خود را ثبت کنند، نه اگر بگویند مندایی هستند، استخدام می‌شوند. منداییان مجبور می‌شوند برای رفتن به دانشگاه گزینه «مسلمان» را انتخاب کنند. عده‌ای از آن‌ها نیز از فشار، دروغ و هویت دوگانه تحمیلی به تنگ آمده‌اند و مهاجرت کرده‌اند. این روایت یکی از ایرانیان مهاجر مندایی است که در کشور خود به رسمیت شناخته نشد.
طلافروشان مندایی از تبعیض می‌گویند: متهم می‌شویم و امکان دفاع نداریم
یکی از راه‌هایی که حکومت‌های ایدئولوژیک به کار می‌گیرند تا «غیرخودی»ها را تحت فشار بگذارند، ایجاد محدودیت‌های اقتصادی است. از مصادره اموال یهودیان در ابتدای حکومت نازی‌ها در دهه ۱۹۳۰ آلمان، تا اخراج بهاییان از مشاغل دولتی در ابتدای حکومت جمهوری اسلامی، همه ریشه در یک نگرش دارند: تلاش برای تضعیف اقلیت‌ها و به زانو درآوردن آن‌ها.
اما تلاش برای تضعیف اقلیت‌ها تنها به اقدامات سیستماتیک حکومت‌ها مربوط نمی‌شود. در فضای دگرستیزی، امکان سوء استفاده ماموران دون‌پایه نیز فراهم می‌شود تا با منافع شخصی بر اقلیت‌ها فشار بیاورند؛ بدون آن که مورد پرسش و تعقیب قانونی قرار بگیرند.
برخی ایرانیان مندایی که اغلب مشاغل آزاد دارند، در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» از این فشارها روایت کرده‌اند.
دولت خاتمی و فریب جامعه جهانی درباره حق تحصیل بهاییان
ممنوعیت بهاییان از تحصیل در دانشگاه‌های ایران، سابقه‌ای به قدمت نظام جمهوری اسلامی دارد. با این حال، این ممنوعیت را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: قبل و بعد از سال ۱۳۸۳.
تا پیش از آن، بهاییان نمی‌توانستند در جلسه کنکور شرکت کنند. اما دولت «محمد خاتمی» راهی جدید را انتخاب کرد تا فشار را بر حکومت اسلامی کاهش دهد.
در بخشی از اسناد گزارشی که پیش رو دارید، نامه مشاور محمد خاتمی خطاب به او آمده است که می‌نویسد بهاییان در جامعه بین‌الملل به سخنان خاتمی درباره جامعه مدنی و حقوق غیرمسلمانان اشاره و استناد می‌کنند.
راه‌حل دولت وقت؟ اجازه شرکت در کنکور، اما راه ندادن به دانشگاه با بهانه «نقص در پرونده!»