![](https://adyan-iran.com/wp-content/uploads/2024/07/۶-300x157.png)
پیام مظاهر حیدری از زندان شهرکرد: تا روز آزادیام اعتصاب غذا میکنم
مظاهر حیدری از دراویش گنابادی معروف به چوپان معترض که در زندان شهر کرد محبوس است، با انتشار یک فایل صوتی از زندان خبر از اعتصاب غذای خشک و تر داده است.
رسانههای حقوق بشری کُرد از صدور حکم اعدام برای ماموستا محمد خضرنژاد، روحانی اهل سنت و از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری ایران خبر دادهاند.
بر اساس گزارش شبکه حقوق بشرکردستان، محمد خضرنژاد از سوی شعبه ۳ دادگاه انقلاب اسلامی ارومیه به ریاست قاضی رضا نجفزاده به اتهام «افساد فی الارض»، «لطمه وارد کردن به تمامیت یا استقلال کشور» و «تبلیغ علیه نظام» به اعدام و ۱۶ سال حبس محکوم شده است.
محمد خضرنژاد در تاریخ ۲۸ آبان ۱۴۰۱ و در اوج اعتراضات پس از قتل حکومتی مهسا ژینا امینی توسط نیروهای امنیتی در منزل خانوادگیاش در شهر بوکان بازداشت شد.
بازداشت ماموستا محمد خضرنژاد پس از مراسم یادبود اسعد رحیمی از جانباختگان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» انجام گرفت که وی در این مراسم در مسجد افتخاری بوکان سخنرانی و از حکومت و نحوه برخورد با شهروندان معترض انتقاد کرده بود.
به نوشته شبکه حقوق بشر کردستان، نیروهای امنیتی در جریان بازداشت محمد خضرنژاد با شکستن درب منزل و اعمال خشونت اقدام به ضرب و شتم او و دیگر اعضای خانواده اش کرده و همچنین یاسر خضرنژاد، فرزند این روحانی را به مدت چند روز بازداشت کردند.
سازمان حقوق بشری ههنگاو نیز درباره شرایط نگهداری این روحانی اهل سنت در زندان نوشته که او به مدت ۱۰۰ روز در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه تحت شدیدترین شکنجهها قرار گرفته و ناچار به اعترافات اجباری علیه خود شده است.
نظام جمهوری اسلامی در ماههای گذشته صدور و اجرای احکام اعدام برای معترضان در ایران را شدت بخشیده و بر اساس گزارشی که هرانا منتشر کرده در حال حاضر دستکم ۳۳ زندانی با اتهامات سیاسی یا امنیتی در نقاط مختلف کشور زیر حکم اعدام هستند.
مظاهر حیدری از دراویش گنابادی معروف به چوپان معترض که در زندان شهر کرد محبوس است، با انتشار یک فایل صوتی از زندان خبر از اعتصاب غذای خشک و تر داده است.
انتخاب «مسعود پزشکیان» به ریاستجمهوری ایران با وجود شعارهایش در پشتیبانی از حقوق اقلیتها، هرچند گروهی را امیدوار کرد اما همزمان با وجود تاکیدش بر وفاداری به خط رهبری، این نگاه را تقویت میکند که احتمالا دستکم در مورد اقلیتهای غیررسمی اوضاع تغییر محسوسی نداشته باشد و در حد شعار و نمایش باقی بماند.