در یکی از ویدیوهایی که از حمله ماموران به روستای روشنکوه در شبکههای اجتماعی منتشر شده، زنی که ویدیو را ضبط کرده میگوید: «این خانه آقای ثابتیان است و پارسال آمدند و بخشی از آن را تخریب کردند و حالا آن را با خاک یکسان کردهاند». اشاره او احتمالا به تخریب منزل مسکونی چندین خانواده بهایی در همین روستاست که در تابستان و پاییز سال ۱۴۰۰، اتفاق افتاد.
در ویدیوهای منتشر شده از حمله هفته جاری به روشنکوه، مشخص است که نیروهای حکومتی از بلدوزر برای تخریب خانهها، استفاده کردهاند. نهادهای حقوق بشری هم میگویند که دستکم خانه ۶ خانواده بهایی در روستای روشنکوه، توسط ارگانهای دولتی تخریب شده است. وبسایت «هرانا» که اخبار نقض حقوقبشر در ایران را پوشش میدهد نیز اعلام کرده که «حدود بیست هکتار از زمینهای کشاورزی اهالی این روستا را نیز سیم خاردار زده و تصرف کردند.» هرانا همچنین نوشته است که یک شهروند بهایی این روستا بهنام «فرید علوی» بازداشت و ماموران امنیتی یک شهروند بهایی سالمند را نیز مورد ضرب و شتم قرار دادهاند.
در عینحال کاربران شبکه های اجتماعی از استفاده ماموران از گاز فلفل و تیر هوایی برای مجبور کردن روستاییان پیرو آیین بهایی به ترک خانههایشان خبر دادهاند.
بنا بر آنچه «سیمین فهندژ»، نماینده جامعه بهاییان در سازمان ملل متحد اعلام کرده، بیش از ۲۰۰ مامور حکومتی ایران در این حمله حضور داشتهاند. گزارشهایی نیز منتشر شده که میگوید، علاوه بر ماموران نظامی و امنیتی، نیروهایی از وزارت جهاد کشاورزی نیز در این حمله حضور داشتهاند.
مقامات ایران خود نیز این موضوع را تایید کردهاند. «سلمان ستاری»، بخشدار چهاردانگه ساری، مدعی شده که این خانهها خارج از طرح «هادی روستا» و برخی نیز از اراضی ملی خارج از محدوده روستا بودهاند و به همین خاطر تخریب شدهاند.
«ناصر اکبرزاده»، نماینده ویژه استاندار مازندران در مبارزه با جنگلخواری، نیز گفته است: «هشت فقره اجرای حکم در روستای روشنکوه اجرا شد که ۲۰ هکتار از اراضی ملی آزادسازی شده است.»
این در حالی است که فشارها بر بهاییان ایران در هفته اخیر، افزایش یافته است. روز یکشنبه نهم مردادماه، دهها نفر از شهروندان بهایی در شهرهای مختلف ایران بازداشت شدند. وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی فردای آن روز در بیانیهای اعلام کرد که اتهام این شهروندان «جاسوسی برای اسراییل» و «ترویج بیحجابی» است.
البته، این اولین بار نیست که منزل مسکونی و سقف بالای سر شهروندان بهایی در ایران، به بهانههای مشابه تخریب میشود. در اواخر دهه ۸۰ خورشیدی، گزارشهایی مبنی بر تخریب خانههای بیش از ۵۰ خانواده بهایی در روستای «ایول» در بخش «چهاردانگه» شهر ساری منتشر شد.
پس از آن نیز حدود یک دهه بعد، دادگاه رای به مصادره زمینهای ۲۷ خانواده بهایی در ایول دادسازمانهای حقوقبشری میگویند، این احکام از پیش برنامهریزی شده و سیستماتیک بوده است.
همچنین، بنا بر اسنادی که «جامعه دفاع از حقوقبشر در ایران»، منتشر کرده، در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۹۹ جلسهای در دفتر فرماندار ساری برگزار شده که آزارهای دو سال اخیر بهاییان روستای روشنکوه و تخریب خانههای آنان در روز سه شنبه از بروندادهای آن جلسه بوده است.
در اسنادی که جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران منتشر کرده، آمده که نمایندگان ۹ سازمان امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی در جلسه مذکور تصمیم بر تشدید سرکوب اقلیتهای دینی، بهخصوص پیروان آیین بهایی و دراویش، گرفتهاند. در صورتجلسه این نشست که تحت عنوان جلسه «کمیسیون اقوام، فرق و مذاهب» برگزار شده، آمده است که سازمانهای دستاندرکار باید به «کنترل دقیق تحرکات فرقه ضاله بهاییت و دراویش» و «برنامهریزی در حوزه دستگاههای فرهنگی و آموزشی» بپردازند. تصمیماتی که بسیاری از فعالان حقوقبشر میگویند، اسم رمز سرکوب و تشدید فشارها بر شهروندان بهائی اهل این منطقه بوده است.