براساس گزارشی که سازمان حقوق بشر در ایران منتشر کرده است دست‌کم سه شهروند بهایی به نام‌های «هیوا بدیعی»، «هانا موفقی» و «بهزاد براتی» با گزینه «نقص پرونده» در صفحه اعلام نتیجه کنکور خود در سایت سازمان سنجش مواجه شده‌اند.
از تعداد واقعی شهروندان بهایی که امسال به دلیل باورهای اعتقادی خود از حضور در دانشگاه محروم شده‌اند آماری در دست نیست اما منابع حقوق بشری تعداد آن‌ها را بیش از سه نفر ارزیابی می‌کنند.
سال گذشته دست‌کم ۱۴ بهایی و در سال ۱۳۹۹ دست‌کم ۲۱ نفر از شهروندان بهایی ایران اعلام کرده بودند که از تحصیل در دانشگاه‌های کشور بازداشته شده‌اند.
محرومیت از تحصیلات عالیه برای بهاییان یکی از صدها حقوق شهروندی نقض شده طی بیش از چهاردهه گذشته است.
«نقص پرونده» عبارتی است که در سایت سازمان سنجش در خصوص شهروندانی که به دلایل عقیدتی یا سیاسی از تحصیل محروم شده‌اند استفاده می‌شود.
علیرغم اینکه قانون اساسی صراحتا حق تحصیل را برای کلیه شهروندان ایرانی فارغ از عقیده مجاز دانسته اما مطابق مصوبه محرمانه شورای عالی انقلاب فرهنگی ایران، بهائیان علاوه بر محرومیت از اشتغال در اماکن دولتی، از تحصیلات دانشگاهی نیز محروم‌اند.
محرومیت شهروندان بهایی در کنکور ۱۴۰۱ در حالی رخ داده که در تازه‌ترین موج سرکوب علیه بهاییان به دست مقامات حکومتی روز یک‌شنبه ۹ مرداد ماموران امنیتی به خانه‌های بیش از ۲۰ شهروند بهائی در شهرهای مختلف ایران یورش برده و شماری از آنان را بازداشت کردند.
فریبا کمال‌آبادی، مهوش ثابت و عفیف نعیمی که ۱۰ سال زندانی بودند نیز در بین بازداشت‌شدگان هستند.
وزارت اطلاعات ایران با تایید خبر بازداشت این شهروندان آن‌ها را به «جاسوسی» و «ترویج بی‌حجابی» متهم کرده و با انتشار اطلاعیه‌ای نوشت بازداشت‌شدگان «ارتباط مستقیم» با بیت‌العدل در اسرائیل دارند.
بنا براین اطلاعیه افراد بازداشت شده به «نفوذ در محیط‌های آموزشی در سطوح مختلف و به‌طور خاص مهدکودک‌های سراسر کشور» و «ترویج سازمان‌یافته بی‌حجابی در ایران» متهم هستند.
دو روز بعد نیز خبر تخریب خانه‌های شهروندان بهایی ساکن در روستای روشنکوه واقع در استان مازندران در رسانه‌های منتشر شد.
رئیس کل دادگستری مازندران با تایید این خبر اعلام کرده است که تخریب خانه‌های بهائیان در روستای روشنکوه «هیچ ارتباطی به فرقه یا گرایشی ندارد» اما در مورد دلایل این اقدام نیز توضیح روشنی ارایه نکرده است.
شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند. این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین یا اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس اطلاعات ارائه شده از سوی منابع غیررسمی، در ایران بیش از ۳۰۰ هزار نفر بهائی زندگی می‌کنند اما قانون اساسی جمهوری اسلامی تنها ادیان اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی‌گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سال‌های گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران بارها به بهائی‌ستیزی جمهوری اسلامی به خصوص محروم کردن دانشجویان بهائی از حق تحصیل اعتراض کرده‌اند. این گزارشگران اقدامات جمهوری اسلامی در این زمینه را مصداق بارزی از بی‌توجهی تهران به معاهدات حقوق بشری دانسته‌اند.
