مطابق ماده ۵۰۰، «تامین مالی یا هر نوع حمایت مادی دیگر از گروه‌های موضوع این ماده با آگاهی از ماهیت آن‌ها موجب محکومیت به حبس درجه پنج یعنی حبس بیش از دو تا پنج سال می‌شود و اموال متعلق به گروه‌های مزبور به نفع بیت المال مصادره می‌گردد»

منبع آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده است، می‌گوید: «با این توضیح افرادی مثل میلاد و هم‌پرونده‌ای‌هایش صرفا به دلیل باور به مسیحیت یا انجام فعالیت‌های مسالمت‌آمیز دینی یا تشکیل کلیساهای خانگی به طور مداوم با خطر مصادره اموالشان مواجه هستند. اگر این اعمال فشار برای عقب‌راندن آن‌ها از باورهای مذهبی‌شان نیست، پس چیست؟»

به باور این منبع آگاه اقدامات پیشین نیروهای امنیتی از جمله بازداشت، تهدید و یورش به منازل نوکیشان مذهبی، صدور احکام زندان بلند‌مدت و در مواردی تبعید، ضبط اموال شخصی همچون لپ‌تاپ، موبایل، کتاب‌ها و اشیای مقدس و کارشکنی در برگزاری مناسک مذهبی نتوانسته هدف نهادهای قضایی و امنیتی را تامین کند: «جمهوری اسلامی به دنبال ساختن یک جامعه یک‌دست از نظر دینی، مذهبی، اعتقادی و اخلاقی است و هیچ اختلاف و خوانش تازه‌ای را به خصوص از ادیان و مذاهب نمی‌پذیرد. حالا فکر کرده چه کنیم که این‌ها از اعتقادشان دست بکشند؟ مصادره دار و نداری که این افراد برایش زحمت کشیده‌اند، آن‌هم به بهانه‌های واهی و اتهامات بی‌اساس و سند و مدرک، راه حلی است که به نظر می‌آید دارند اجرایش می‌کنند.»

نهادهای امنیتی دی‌ماه ۱۳۹۹ پس از یورش به منزل میلاد گودرزی و ۱۱ تن دیگر از نوکیشان مسیحی در فردیس کرج و ضبط برخی وسایل الکترونیک و کتب مذهبی آن‌ها را احضار کرده و تعهد گرفتند که هیچ‌گونه رفت و آمدی با دیگر مسیحیان نداشته باشند.

به گفته منبع آگاهی که با ایران‌وایر صحبت کرده حتی «تماس با مسیحیان در فضای مجازی و آنلاین» هم برای این افراد ممنوع  شده است: «میلاد و بقیه دوستانش هیچ کار خلافی نکرده‌اند، اما ماموران اطلاعات تهدیدشان کرده‌اند که اگر این تعهدنامه‌ها را امضا نکنند، دادگاه و حبس‌های طولانی، حتی تا ده سال زندان در انتظارشان است  و شاید مجبورشان کنند که ایران را ترک کنند.»

منصور برجی مدیر سازمان ماده ۱۸ می‌گوید: «حکومت ایران دهه‌ها است با اتهاماتی مبهم و بدون ارائه سند و مدرک، مسیحیان و به ویژه نوکیشان مسیحی را روانه زندان می‌کند. دستگاه‌های امنیتی مساله تغییر دین مسلمانان به مسیحیت را با حساسیت خاصی دنبال می‌کنند، اما برخوردهای قهری و اعمال فشارها اما تا امروز راه به جایی نبرده است.»