«فرقه ضاله»؛ حتما شما هم شنیده‌اید، عنوانی که توسط حکومت جمهوری اسلامی برای اعمال تبعیض و تحدید علیه قشر گسترده‌ای از جامعه ایران که بهایی مذهب هستند به کار می‌رود تا آن‌ها از حقوق ابتدایی خود هم محروم شوند؛ از لحظه تولد، تا حتی پس از مرگ. این عنوان حتی در احکام قضایی هم درج می‌شود و بهاییان برای مذهب خود به زندان می‌افتند. نه فقط زندان و حبس، بلکه آن‌ها از تحصیل در دانشگاه و گاه دبیرستان محروم‌اند، کسب و کارهای‌شان مدام تعطیل می‌شود، از استخدام آن‌ها در شرکت‌های خصوصی هم جلوگیری می‌شود، حتی پیکرهای‌شان هم بعد از مرگ حق دفن در آرام‌گاه‌های عمومی ندارد. اگرچه جمهوری اسلامی با روی کار آمدنش هم اعمال محدودیت کرد و هم شماری از آن‌ها را به دار آویخت، اما دگراندیش‌کشی و حذف دگراندیشان خصوصا بهاییان سابقه‌ای بیشتر از جمهوری اسلامی دارد.

بچه‌های کلاس برای رسیدن روز پنجشنبه لحظه‌شماری می‌کنند. یکی قرار است موهایش را تیغ ماهی ببافد و دیگری قرار است پیراهن آستین پفی‌ صورتی‌اش را بپوشد. بچه‌ها کارت دعوت‌های کاغذی را از مهسا گرفته‌اند و جلوی گزینه با کمال میل دعوتت را می‌پذیرم، تیک زده‌اند. آزیتا اما فقط شنونده است، موهای تیغ ماهی و پیراهن صورتی را برای همکلاسی‌هایش تصور کرده، او به مهمانی تولد دعوت نشده. دیروز مهسا جلوی همه به آزیتا گفته: «ما تو رو دعوت نکردیم، چون مسلمون نیستی. مامانم گفته ما نمی‌تونیم غیر مسلمون تو خونه‌مون راه بدیم.»