ارسلان یزدانی نوشته است: «من هر چه می‌گفتم به همین سوی چراغ هیچ‌کدام از این کتاب‌ها، کتاب‌های بهایی نیستند و همه کتاب‌های قدیمی‌ای هستند که مادربزرگم به امانت نزد من سپرده است، باور نمی‌کردند.»

این شهروند بهایی همچنین نوشته است در نهایت یکی از ماموران از میان انبوه کتاب‌ها، یکی را برداشته و گفته است:«ایناها! اینم کتاب بهائیت.»

آقای یزدانی در انتهای این یادداشت با اشاره به اینکه اتفاقا کتاب مذکور یک کتاب مذهبی در ارتباط با اسلام بود نوشته است: «نگاهی به کتاب انداختم و دیدم شخصی _که حدسم این است پدربزرگ مادرم، ذکایی بیضایی باشد_ با خط شکسته‌نستعلیق زیبایی نوشته است: این کتاب مربوط است به زندگی حضرت عباس.به دوستمان گفتم عزیز برادر! این اتفاقا کتاب مذهبی شماست! اما او‌ با همان چشمان پر از نفرتش گفت: نخیر! اینجا رو نگاه کن، نوشته بها. اسم پیامبرتون رو نوشته.»

او در پایان اشاره کرده که آنچه مامور را آنگونه شادمان کرده به گمان اینکه مدرکی علیه او به دست آورده است درواقع بهای کتاب بوده که بر جلد آن درج شده است: « نگاه کردم و دیدم نوشته: بها: ۵۷ ریال!»

روز چهارشنبه دهم شهریور ۱۴۰۰، ارسلان یزدانی، شهروند بهایی ساکن تهران توسط ماموران امنیتی بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد.«سمیرا ابراهیمی»، همسر ارسلان یزدانی در گفتگو با رسانه‌ها گفت که منزل و محل کار ارسلان مورد تفتیش قرار گرفته و برخی از وسایل شخصی او از جمله دستگاه‌های الکترونیک همچون موبایل تبلت و لپ‌تاپ ضبط شده‌اند.

با پیگیری‌های سمیرا ابراهیمی همسر آقای یزدانی مشخص شد او را به بازداشتگاه زندان اوین منتقل کرده‌اند.

طی این پیگیری‌ها وسایل ضبط شده در تاریخ ۱۴ مهر ۱۴۰۰ به خانواده او تحویل داده شد و در نهایت ارسلان در تاریخ ۲۴ مهر با قرار وثیقه از زندان آزاد شد.

پرونده‌سازی علیه شهروندان بهایی در طول چهاردهه گذشته همواره از سوی نهادهای امنیتی انجام شده و در کنار  مصادره دارایی‌ها و املاک اقلیت‌های دینی و به‌ویژه بهاییان به یکی از روش‌های متداول سرکوب شهروندان به دلیل اعتقاداتشان تبدیل شده است.