اطلس اقلیت‌های دینی ایران

بنا به گزارش رسیده به «ایران‌وایر»، سینا شهری شهروند بهائی ساکن تبریز توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و به نقطه نامعلومی منتقل شد.

پیش از چهار دهه است که جمهوری اسلامی با تحمیل بیشترین فشارها بر روستانشینان بهایی سعی کرده است تا آنان را از روستاهای محل سکونتشان منزوی کند. از همان بدو پیدایش نظام اسلامی در ایران، منازل و مزارع هزاران بهایی از روستاهای مختلف کشور مانند آذربایجان، مازندران، گیلان، یزد، اصفهان، کهکیلویه و فارس به آتش کشیده شد و روستاییان از ترس جان مجبور به ترک کاشانه خود شدند. رفتار خشونت‌آمیز و غیرانسانی حاکمیت با روستاییان بهایی کماکان ادامه دارد. در روزهای گذشته، نامه‌ای به دست ایران‌وایر رسیده است که شرح مظالم وارده بر بهاییان روستای ایول در استان مازندران است. این نامه از طرف روستاییان پس از مصادره و اعلام فروش زمین‌های کشاورزی‌شان به مراجع قانونی نوشته شده است.

دادگاهی در استان مازندران با استناد به «فتوای مراجع تقلید» مبنی بر «نامشروع بودن اموال بهائیان» حکم به مصادره ملک یک شهروند بهایی داده است.

محراب با شمع و گل تزیین شده است و مجسمه‌های مسیح در گوشه و کنار دیده می‌شوند. سقف بلند و هلالی شکل، پنجره‌هایی با شیشه‌های قرمز و آبی و دیوارهایی که با تصاویر مریم مقدس نقاشی شده‌اند، نمای کلی یکی از کلیساهای معروف تهران است.

کلیسا ویژگی منحصر به فردی ندارد اما موقعیت جغرافیایی آن باعث شده است تبدیل به یکی از کلیساهای پر رفت وآمد شهر شود. این جا کلیسای «گریگور مقدس» در محله «مجیدیه» تهران است.

روز سه‌شنبه ۲۱ دی ماه ۱۴۰۰، صبا سفیدی شهروند بهائی ساکن تهران، در پی احضار از سوی دادسرای اوین بازداشت و راهی زندان شد. بازداشت خانم سفیدی در شرایطی صورت گرفت که در متن احضاریه‌ هیچ اشاره‌ای به اتهاماتش نشده است.

یک شهروند بهائی به نام «علی احمدی» در روز دوشنبه ۲۰ دی ماه پس از چهار ماه توقف حکم جهت اجرای حکم به زندان قائم شهر منتقل شد.

به‌رغم شعارهای جمهوری اسلامی در حمایت از محرومان و با وجود تاکید قانون اساسی بر برابری حقوق شهروندان، برخی مناطق و استان‌های ایران از نظر شاخص‌های رفاهی و اقتصادی بسیار محروم‌تر از سایر نقاط کشورند. یکی از این استان‌ها، سیستان و بلوچستان است.
در این گزارش تلاش شده تا بر اساس برخی آمار رسمی جمهوری‌اسلامی، وضعیت این منطقه بررسی شود.

بیستم بهمن‌ماه ۱۳۷۱ پرسنل بیمارستان آسیا در تهران، شاهد درگذشت مشکوک بیماری ۵۸ ساله بودند که قریب به یک‌ماه پیش‌تر با حضور ماموران امنیتی به آنجا منتقل شده بود. در بررسی علت ضعف و بی‌حالی عمومی، پزشکان تشخیص دادند که او به سرطان بدخیم کلیه هم مبتلا است؛ سرطانی که برای درمانش بسیار دیر شده بود.

این بیمار که ده‌ سال پایانی عمر را با بدترین شکنجه‌های روحی و جسمی در زندان‌های مختلف جمهوری‌اسلامی گذرانده بود، «احمد مفتی‌زاده» نام داشت. مفتی‌زاده نویسنده، اسلام‌شناس و از ردیف مجتهدان اهل سنت ایران بود که پیکرش روز ۲۱ بهمن همان سال به شهر سنندج منتقل و در میان بدرقه اهالی این شهر به خاک سپرده شد. دوست‌داران احمد مفتی‌زاده به دلیل احاطه او به ابعاد مختلف علوم دینی، لقب علامه را برای این مجتهد اهل تسنن به کار می‌برند.

چهاردهم دی ۱۳۶۰، هفت نفر از اعضای محفل ملی تهران بهاییان اعدام شدند. آن‌ها چه کسانی بودند، چه‌گونه بازداشت و چرا اعدام شدند و خانواده‌هایشان از اعدام آن‌ها چه‌طور خبر یافتند؟