نورعلی تابنده که قطب سی و نهم سلسله نعمت‌اللهی است، در سال ۱۳۰۶ در گناباد چشم به جهان گشود.
پدر وی که از قطب‌های دراویش بود، مقدمات علوم اسلامی را به وی آموزش داد. اما نورعلی برای ادامه تحصیلات به تهران آمد و در نهایت توانست در سال ۱۳۲۷ از دانشکده حقوق دانشگاه تهران، لیسانس خود را دریافت کند.
او به طور همزمان نزد برادرش، «سلطان حسین تابنده» ملقب به «رضا علیشاه»، که او نیز از قطب‌های دراویش گنابادی بود، فقه و اصول را فراگرفت.
وی قبل از سفر به فرانسه برای ادامه تحصیلات خود در رشته دکترای حقوق، چندین سال در وزارت دادگستری و سپس دادگاه‌های استان تهران مشغول به کار بود. نهایتا پس از سفر به فرانسه در سال ۱۳۲۶ موفق به دریافت دکترای خود از دانشگاه پاریس شد.
نورعلی تابنده در فرانسه با «هانری کربن»، اسلام‌پژوه و شرق‌شناس معروف فرانسوی آشنا شد و در کلاس‌های درس او حضور می‌یافت.
او پس از بازگشت به ایران به وکالت ادامه داد و در دوران انقلاب ۱۳۵۷ وکالت تعدادی از روحانیون و دانشجویان انقلابی از جمله برادر آیت‌الله «خمینی»، و نیز آیت‌الله «طاهری» (امام جمعه سابق اصفهان) را برعهده گرفت.
پس از انقلاب، او در کابینه دولت موقت «مهدی بازرگان»، معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و همین‌طور مدیر سازمان حج و زیارت و نیز معاون وزارت دادگستری بود.
او در سال‌های پس از انقلاب وکالت افرادی همچون «عباس امیرانتظام» را نیز بر عهده داشت.
وی پس از درگذشت «علی تابنده»، ملقب به «محبوب علیشاه»، جانشین وی شد و با لقب «مجذوب علیشاه» به قطبیت دراویش گنابادی رسید.
تابنده پس از اعتراضات دراویش در سال ۱۳۹۶ که به وقایع «گلستان هفتم» معروف است، در حصر خانگی قرار گرفت. او در سال ۱۳۹۸ در تهران، هنگامی که دو سال از حصر خانگی وی می‌گذشت، در گذشت. پیکر مجذوب علیشاه در «مزار سلطانی» واقع در بیدخت دفن شده است.
اطلاعات بیشتر درباره نورعلی تابنده
