«عیسی بنیامین»، خوش‌نویس و آموزگار ایرانی آشوری، از بنیان‌گذاران «سازمان فرهنگی جوانان آشوری تهران»، سال ۱۳۰۳ در تبریز به دنیا آمد.
نام پدرش «میرزا بنیامین کلدانی» و نام مادرش «استر» بود. زمانی که هنوز کودکی بیش نبود، به ارومیه، شهری که جمعیت زیادی از آشوری‌ها در آن زندگی می‌کردند، نقل مکان کردند.
علاقه بنیامین به زبان «نئوآرامی» (گویش آشوری‌ها)، در جوانی، هنگامی که پدرش که اصالتاً اهل سلماس ایران بود، خواندن و نوشتن نئوآرامی را به او آموخت، شکل گرفت. زمانی که بنیامین ۱۷ ساله بود، به هنر خوش‌نویسی روی آورد و خوش‌نویسی خط نئوآرامی را زیر نظر «هاویل زایا»، اسقف اعظم ارومیه و سلماس آموخت.
عیسی بنیامین از سال ۱۹۵۰ به بعد به عنوان معلم ریاضیات و بعد به عنوان مدیر منابع انسانی در وزارت محیط زیست ایران در تهران کار کرد. او در حالی که زندگی حرفه‌ای خود را بنا نهاده بود، با «کلارا ماناساریان»، از یک خانواده شناخته شده در «گلپشان» ازدواج کرد و آن‌ها یک پسر به نام «رامسین» و یک دختر به نام «رامیکا» بزرگ کردند که هر دو در پیشبرد فعالیت‌های پدرشان نقش اساسی داشته‌اند.
او یکی از سه بانی سازمان فرهنگی جوانان آشوری تهران بود. این سازمان یکی از سازمان‌های بسیار فعال آشوری در ایران به شمار می‌رفت که برای نخستین بار توانست کتابهای متعددی را به آشوری تنظیم و چاپ کند.
عیسی بنیامین در مقدمه یکی از دفترهایش، درباره کارش این گونه نوشته است: «ایمانم به آن است که طبیعت ترکیبی است از جملات. جملات در گل‌ها و دشت‌ها و تمثال انسان‌ها دیده می‌شوند و این زیبایی و زشتی را به ما نشان می‌دهد. بدون شک، جملات تجسمی است که این هنر را به ما نشان می‌دهد، نه جملات مستقیم. نقاشان و مجسمه‌سازان معروف دنیا با بازی کردن با چنین جملاتی توانسته‌اند شاهکار خلاقیت خویش را تا به ابد ماندگار سازند.»
بیشترین سهم هنری عیسی بنیامین در فرهنگ آشور، در زمینه خوش‌نویسی است. برخی از زیباترین و خلاقانه‌ترین جدول‌های کلمات و الفبای آشوری به قلم او هستند. نمونه‌های زیادی را می‌توان در کتاب آشوری خوش‌نویسی مشاهده کرد.
او در مورد فعالیت‌هاش در زمینه آموزش خط آشوری گفته بود: «زمانی که زبانی را تدریس می‌کنند، در کنارش نوشتار را نیز یاد می‌دهند. سال‌ها پیش دفترچه‌ای را تنظیم نمودم تا فرا گیری خط آشوری را راهنما باشد. متاسفانه کسی به آن اهمیت نداد و دفترچه به فراموشی سپرده شد. اما از تلاش خویش دست نکشیده‌ام و مجددا دفترچه دیگری را تنظیم کرده‌ام. باشد که مورد استفاده دوست‌داران زبان آشوری قرار گیرد.»
عیسی بنیامین از سال ۱۹۷۵ بیشتر وقت خویش را وقف خلق هنر خطی «کالیگراف» کرد که در سه جلد آماده شده است. او در هنر خود از جوهر «اکریلیک» برای نوشتن بر روی پوست اصل استفاده و هم‌چنین کتابهای بسیاری از پدرش و «بنیامین ارسنوس» منتشر کرده است. سالیان زیادی هم عضو منتخب جامعه آشوری‌ها و عضو افتخاری جامعه فارغ‌التحصیلان تهران بوده است. عیسی بنیامین تا کنون ۵۲ فونت آشوری را برای استفاده‌های متعدد در برنامه‌های چاپی و نوشتاری خلق کرده است.
بنیامین نشریات گوناگونی، از جمله هفته‌نامه آشوری فارسی به نام «آینده درخشان» را از سال ۱۹۵۱ به بعد منتشر می‌کرد که یکی از اولین نشریات در زمینه اصول نوشتن آشوری بود.
او از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۳ سردبیر هفته‌نامه آشوری «ایشتار» (نام خدای زن آشور باستان) بود. هم‌چنین در سال ۱۹۹۳، دو اثرش در «The Voice of Ink» که یک مجله فرانسوی است، چاپ شدند.
در سال ۱۹۸۸، موسسه «CallingRam, Inc» برای انتشار و حفظ هنر پر ارزش عیسی بنیامین توسط فرزندانش تاسیس شد و این موسسه پوستری از الفبای آشوری را منتشر کرد که بیان‌گر مدرکی تاریخی و ادبی مبنی بر اصول نوشتاری آشوری است.
نشان افتخار «جامعه دانشگاهی آشوری‌های شیکاگو» در سال ۱۹۹۱، نشان افتخار «کتاب‌خانه آشور بانیپال» آشوری‌های شیکاگو در سال ۱۹۹۱ و نشان «آشوربانیپال» توسط «اتحادیه بین‌المللی آشوری‌های امریکا» در سال ۱۹۹۴ برخی از جوایزی هستند که او به‌دست آورد.
عیسی بنیامین روز ۲۳ دی ۱۳۹۲ خورشیدی به علت کهولت سن در ایالت شیکاگو دار فانی را وداع گفت.
