دو زن بهایی به اتهام برگزاری کارگاه روانشناسی به زندان محکوم شدند
شعبه اول دادگاه انقلاب بابل دو شهروند بهایی به نامهای «نیوشا بدیعی ثابت» و «سوزان عید محمدزادگان» را به زندان و مجازاتهای تکمیلی محکوم کرد.
شهروندان بهایی در تیرماه ۱۴۰۳ با کمترین برخوردهای قضایی در طی دو سال گذشته روبرو بودهاند. احتمالا کمشدن آزار و فشارهای قضایی بر بهاییان در ماه گذشته با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در کشور ارتباط دارد. جمهوری اسلامی معمولا در زمان برگزاری انتخابات فضای فشار بر شهروندان را کاهش میدهد.
***
از زمان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، بازداشتهای گسترده و صدور احکام قضایی برای بهاییان افزایش یافته است. در دو سال گذشته هر ماه دهها تن از پیروان آیین بهایی بازداشت، محاکمه و منازلشان مورد تفتیش قرار گرفته است. جامعه بهایی ایران از ابتدای جمهوری اسلامی در ایران با برخوردهای سیستماتیک و هدفمند از سوی حکومت مواجه بودهاند، سرکوب بهاییان در بعضی مقاطع زمانی کاهش یافته ولی هیچ زمان قطع نشده و همواره به شکلهای مختلف وجود داشته است.
در ادامه به موارد سرکوب شهروندان بهایی در تیرماه اشاره میکنیم:
در ماه تیر گزارشی مبنی بر بازداشت یک شهروند بهایی به نام «مژگان سلمانزاده» منتشر شد. سلمانزاده، پژوهشگر حوزه روانشناسی فیزیولوژیک و دارای پادکستی به نام «لیبیدو» است.
خانم سلمانزاده برای یک سفر تفریحی به شهرستان ماکو در آذربایجان غربی سفر میکند که پس از دو هفته اقامت در این شهر روز پنجشنبه ۱۴تیر توسط ماموران امنیتی بازداشت میشود.
این شهروند بهایی در تماس تلفنی از انتقال خود به بند عمومی زندان ارومیه اطلاع داده است. تاکنون از اتهامات منتسب به او اطلاعی در دست نیست.
دادگاه انقلاب کرج «پیام ولی»، شهروند بهایی را که در حال گذراندن حکم شش سال حبس در ندامتگاه مرکزی کرج است، به یک سال حبس دیگر محکوم کرد.
بر اساس رای شعبه سوم دادگاه انقلاب کرج به ریاست قاضی «نریمانی»، پیام ولی به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق نشر و بازنشر محتوای محرمانه در فضای مجازی به یک سال زندان و دو سال منع خروج از کشور و فعالیت در فضای مجازی محکوم شد.
آقای ولی در طی دوره بازداشت برای اعتراف اجباری تحت فشار قرار گرفت که طی نامهای از زندان خطاب به مقامات وضعیت خود را شرح داد. نشر نامه سرگشاده از زندان که محتوای آن توسط مراجع قضایی محرمانه عنوان شده، مصداق جرم تلقی شده است.
پیام ولی در دوم مهر ۱۴۰۱ همزمان با اعتراضات سراسری بازداشت شد و از آن تاریخ تاکنون زندانی است.
همچنین شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان فارس حکم بدوی سه تن از شهروندان بهایی ساکن شیراز به نامهای «وحید دانا»، «سعید عابدی» و «حسن صالحی» را عینا تایید کرد.
شعبه اول دادگاه انقلاب شیراز هر یک از این سه شهروند بهایی را بابت اتهام «عضویت در فرقه غیرقانونی و معاند نظام به قصد برهم زدن امنیت کشور»، طبق ماده ۴۹۹ قانون مجازات اسلامی به دو سال و هفت ماه و شانزده روز حبس، و بابت اتهام «فعالیت تبلیغی مخالف و مغایر با شرع اسلام»، بر اساس ماده ۵۰۰ مکرر مجازات اسلامی به سه سال و شش ماه و یک روز حبس تحت نظارت سامانه الکترونیکی در محدوده ۱۰۰۰ متری محل سکونت خود محکوم شدند.
جلسه دادگاه دو شهروند بهایی به نامهای «نیوشا بدیعی ثابت» و «سوزان عیدمحمدزادگان» به همراه شش مدیر مهد کودک در شعبه یک دادگاه انقلاب بابل برگزار شد.
این دو شهروند بهایی بنا به احضاریه دریافتی به «تبلیغ به نفع گروهها و سازمانهای مخالف نظام»، «تبلیغ علیه نظام»، «تبلیغ بهاییت» و «تشکیل دسته و گروه به قصد برهم زدن امنیت کشور» متهم هستند.
دادگاه کلاسهای «زبان زندگی» و «پیشگیری از آزار جنسی» را مصداق تبلیغ علیه نظام عنوان کرده است. دلیل طرح اتهام مذکور این است که مترجم کتاب «زبان زندگی» بهایی است و دو متهم هم بهایی هستند پس تدریس آنان تبلیغ آیین بهایی و تبلیغ علیه نظام محسوب میشود. این اتهام در حالی مطرح شده که هیچکدام از شرکتکنندگان در کارگاههای آموزشی از بهایی بودن مدرس کلاس اطلاعی نداشته است.
نیوشا بدیعی ثابت، روانشناس بهایی و نویسنده کتاب «روایت درمانی» است. بدیعی ثابت ساکن تهران است و در مرداد سال گذشته برای برگزاری کارگاه آموزشی به بابل سفر کرد که در حین تدریس بازداشت شد.
مسوولان زندان اوین در روز شنبه ۱۶تیر به «مهوش ثابت (شهریاری)»، زندانی بهایی محبوس در این زندان اعلام کردند که تا اطلاع ثانوی از ملاقات با خانوادهاش محروم است. بنا به گفته مسوول مربوطه این ممنوعیت در پی انتشار مطالبی در خصوص خانم ثابت در برخی رسانههای خارج از کشور است.
دختر خانم ثابت در این مورد گفت:
« ممنوعالملاقات کردن مادرم در پی انتشار مطلبی از او یا در مورد وی در یکی از نشریات کشور ایتالیا صورت گرفته است. ما این موضوع را پیگیری کردیم، ولی مطلب جدیدی از او بهتازگی در نشریات ایتالیایی منتشر نشده است…به نظر میرسد این اقدام صرفا آزاررسانی جدید است.»
مهوش ثابت، شهروند ۷۲ ساله بهایی در حال گذراندن حکم ده سال حبس در زندان است.
یکی دیگر از موارد گزارش شده در ماه تیر، ممانعت از دفن یک متوفی بهایی به نام «نصرتالله احسانی» در روستای مازگان، محل سکونتش بوده است. ماموران شهرداری قمصر با یورش به منزل متوفی، پیکر متوفی را با خود میبرند. این اقدام در حالی صورت گرفت که چند ساعت بیشتر از درگذشت فرد مذکور نگذشته بوده و خانواده او با گرفتن مجوز دفن در حال آماده شدن برای خاکسپاری متوفی بودند.
پس از پیگیری خانواده، آنان را به اداره اطلاعات ارجاع میدهند و در اداره اطلاعات به آنان گفته میشود که اجازه دفن در روستا را ندارند و جسد را باید در کاشان دفن کنند.
لازم به ذکر است که جمهوری اسلامی در سالهای اول تاسیس سعی داشت با اتخاذ تدابیر مختلف بهاییان را تحت فشار قرار دهد و مجبور به برگشتن از اعتقاد و پذیرش اسلام کند. یکی از این روشها، مصادره و تخریب قبرستانهای بهاییان در همه شهرهای کشور بود. اما حاکمیت پس از مدتی به ناکارآمدی این روش پی برد زیرا با تعدادی اموات جدید روبرو شد و هیچ فرد بهایی هم از اعتقادش برنگشته بود. در آن سالها، زمینهای دورافتاده و صعبالعبوری را در اختیار بهاییان در هر شهر و روستایی قرار دادند تا اموات خود را در آن محلها دفن کنند. گورستانهای جدید هم مکررا مورد تعرض و بیحرمتی قرار گرفته است.
از دو سال پیش، ممانعت از دفن اموات بهایی در شهرهای مختلف ایران از جمله تهران شروع شده است. همچنین گزارشهایی مبنی بر بیحرمتی به قبور بهاییان هم منتشر شده است.
«کیوان رحیمیان»، یکی از زندانیان بهایی در نامهای از زندان این پرسش را مطرح میکند که «با تغییری که در قوه مجریه صورت گرفته است… آیا امکان دارد که همه مردم از کلیه حقوق شهروندی بدون هرگونه تبعیضی برخوردار شوند؟»
او پاسخ خود را چنین میدهد: «تجربه چهل و پنج سالهام به این سوال در نهایت تاسف منفی است ولی قلبا امیدوارم و آرزو میکنم چنین اتفاقی بیفتد و همه ما با هر باور، اعتقاد، جنسیت، قوم در کنار یکدیگر برای آبادانی و رفاه میهنمان تلاش کنیم تا جلوهاش را که آزادی، آسایش، رفاه و همزیستی مسالمتآمیز است، در زندگی خود و فرزندانمان ببینیم.»
شعبه اول دادگاه انقلاب بابل دو شهروند بهایی به نامهای «نیوشا بدیعی ثابت» و «سوزان عید محمدزادگان» را به زندان و مجازاتهای تکمیلی محکوم کرد.
شعبه یک دادگاه انقلاب اصفهان، ۱۰ زن بهایی را بهاتهام «فعالیت تبلیغی و آموزشی انحرافی مغایر با شرع اسلام از طریق ترویج و آموزش عقاید بهایی»، مجموعا به ۹۰ سال حبس و جریمه نقدی محکوم کرد.