پارلمان اروپا در بیانیهای سرکوب بهاییان در ایران را محکوم کرد
پارلمان اروپا روز پنجشنبه۸آذر، طی قطعنامهای فوری که با اکثریت قاطع به تصویب رسید، آزار و سرکوب اقلیتهای قومی و مذهبی توسط حکومت ایران را شدیدا محکوم کرد.
کیان ثابتی:
در چند ماه گذشته، شهروندان بهایی در ایران بهطور محسوس با افزایش آزار و فشار حکومتی مواجه بودهاند. دستگیری، محاکمه، پلمب مغازهها، تفتیش منازل، ممانعت از دفن اموات و محرومیت از تحصیلات دانشگاهی، ازجمله موارد نقض حقوق شهروندان بهایی در چند ماه گذشته بوده است. با دکتر «فرهاد ثابتان»، یکی از سخنگویان جامعه جهانی بهایی درباره چرایی افزایش رکوبها و چگونگی دادخواهی جامعه بهایی گفتوگو کردهایم.
***
«دلیل این افزایش فشار و سرکوب بهاییان در چند ماه گذشته چیست؟»
دکتر فرهاد ثابتان، یکی از سخنگویان جامعه جهانی در پاسخ به این سوال با یادآوری این نکته که بهاییان ایران از همان ابتدای تاسیس جمهوری اسلامی در معرض سرکوب، آزار و نقض حقوقبشر بودهاند و این آزارها هیچگاه قطع نشده است. میگوید: «در برخی مقاطع زمانی از شدت آن کاسته شده، ولی با کمال تاسف در چند ماه گذشته این فشارها طوری شدت یافته که بهندرت در سالهای اخیر شاهدش بودهایم.»
به باور او، درباره این همه تعرض و فشار به بهاییان باید مسوولان و مقامات جمهوری اسلامی را مورد سوال قرار داد: «باید از آنها پرسید به چه دلیل جامعه بهایی ایران را بیش از چهار دهه در منگنهی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و قانونی قرار دادهاند. آنها باید درباره رفتارهای سرکوب گرانهای که هرکدام از آنها در تضاد با عهدنامهها و پیمانهای بینالمللیای بوده که ایران همواره پایبندی خود را به آنها اعلام کرده است، مورد سوال قرار بگیرند.»
اشاره فرهاد ثابتان به ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوقبشر و ماده ۱۸ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی است که براساس آنها هرکسی حق آزادی فکر، عقیده و مذهب را دارد. این حق متضمن آزادی تغییر مذهب یا عقیده و نیز آزادی ابراز عقیده و مذهب، خواه بهطور فردی یا جماعت، خواه بهطور علنی یا در خفا در عبادات و اجرای آداب و اعمال و تعلیمات مذهبی خواهد بود.
دکتر ثابتان اینگونه ادامه میدهد: «بهنظر میرسد هر زمان کشور با بحرانهای جدیدی روبهرو میشود، حکومت ایران فشار را بر دگراندیشان بهویژه اقلیتها بیشتر میکند. در چند ماه اخیر، ایران با بحرانهای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و نارضایتیهای متعدد مردمی مواجه بوده شاید حکومت برای منحرف کردن افکار عمومی از این بحرانها، به سرکوب و آزار افراد بیگناه متوسل شده تا مردم را به هراس بیندازد و این پیام را بدهد که اگر آنها هم دست از پا خطا کنند، با سرکوب و زندان مواجه خواهند شد.»
در ماههای گذشته، شهروندان بهایی با فشار و سرکوب جمعی از طرف حکومت ایران مواجه بودهاند. دستگیریها و تفتیش منازل بهطور سراسری و همزمان، دادگاهها و صدور احکام جمعی و پلمپ محلهای کسب و کار در یک روز معین ازجمله موارد سرکوبهای جمعی بهاییان در چند ماه گذشته بوده اند. این روش برخورد با شهروندان بهایی بهجز دهه شصت که بهاییان با اعدامهای جمعی هم روبهرو بودهاند، در سالهای بعد به ندرت اتفاق افتاده است.
در آخرین مورد، براساس گزارش جامعه جهانی بهایی در روز ۱۶آبان۱۴۰۲ منازل دستکم ۲۰ شهروند بهایی بهطور همزمان در همدان تفتیش شده و ۱۹ بهایی در شهرهای کرج و همدان بازداشت شدند.
بهنظر شما چرا حکومت ایران در این اواخر در برخورد با شهروندان بهایی از روش سرکوب جمعی استفاده کرده است؟
فرهاد ثابتان در پاسخ به این پرسش میگوید : «یک دلیل میتواند ایجاد ترس و هراس برای بهاییان و درس عبرتی برای دیگران باشد. شاید بهزعم حکومت ایران سرکوبهای جمعی مانند بازداشتها و دادگاههای جمعی، تفتیش منازل، پلمپ مغازهها، ممانعت بهاییان از ورود به دانشگاه، در ایجاد رعب و هراس از برخوردهای فردی موثرتر هستند، در ضمن، این نکته را باید لحاظ کرد که در همین دادگاههای نمایشی و دستگیریهای متوالی حتی یک مدرک قانونی و محکمه پسند برای اثبات اتهامات واهی که به بهاییان زدهاند، ارائه نشده است، زیرا اگر چنین مدرکی وجود داشت -که وجود هم ندارد- حکومت ایران در تمام رسانههای کشور آن را به نمایش میگذاشت.»
ثابتان در ادامه میگوید: «دلیل مهمتر از ایجاد رعب و هراس، اختناق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه بهایی ایران است. اگر بهخاطر داشته باشید این خط مشی رسمی جمهوری اسلامی بوده که در سند محرمانه سال ۱۹۹۱ که توسط یکی از گزارشگران حقوقبشر سازمان ملل افشاء شد بهوضوح نوشته شده است که برخورد نظام با بهاییان باید طوری باشد که راه ترقی و پیشرفت آنان مسدود شود.
این سند به وضوح نشان میدهد که نظام جمهوری اسلامی بههیچوجه نمیخواهد به بهاییان اجازه ترقی و توسعه بدهد و برای رسیدن به این هدف از روشهای رعب، وحشت، تهدید، خشونت و هر روش دیگری استفاده میکند. بدون شک اِعمال هر کدام از این روشها موجب نقض فاحش حقوق شهروندی بهاییان در ایران است.»
سخنگو جامعه جهانی بهایی در رابطه با اقدامات این جامعه برای دادخواهی بهاییان ایران میگوید: «اقدامات جامعه جهانی بهایی از همان نخستین سالهای تاسیس نظام اسلامی در ایران برای دفاع از حقوق بهاییان آغاز شد. در ابتدا، دادخواهی از خود مقامات و مسوولین جمهوری اسلامی صورت گرفت و از آنان خواسته شد تا طبق قانون اساسی کشور براساس قسط و عدل اسلامی با اقلیتها رفتار کنند، ولی پس از مدتی بهنظر میرسید هیچ نشانی از قسط و عدل اسلامی وجود ندارد و جای آن را زور و خشونت مانند تفتیش منازل، مصادره اموال و بازداشتهای غیرقانونی گرفته است. همه این موارد در اسناد مختلف بهویژه در سندی که اخیرا به نام مساله بهاییان بهروزرسانی شده، موجود است.»
ثابتان میگوید که وقتی دادخواهی از مقامات جمهوری اسلامی بیپاسخ ماند جامعه بهایی مجبور شد تا به مجامع جهانی رجوع و از آنها برای حق از دست رفته شهروندی در وطنشان دادخواهی کند، امروزه سازمان ملل متحد و دفاتر زیر مجموعه این سازمان، پارلمانهای کشورهای مختلف و سایر مجامع بینالمللی حقوقبشری از ظلمی که به بهاییان و اقلیتهای دیگر در ایران میشود، مطلع شدهاند. شاید این آگاهیرسانی بتواند از ظلم به اقلیتها جلوگیری کند.
دکتر فرهاد ثابتان در پایان میگوید: «باید تاکید کنم که جامعه بهایی چه در ایران و چه در هر کشور دیگری بههیچوجه به خشونت متوسل نمیشود، نفرت را با نفرت پاسخ نمیدهد، بلکه ظلم را با توسل به قانون و جهل را با آگاهی رسانی با محوریت عدالت جواب میدهد.»
پارلمان اروپا روز پنجشنبه۸آذر، طی قطعنامهای فوری که با اکثریت قاطع به تصویب رسید، آزار و سرکوب اقلیتهای قومی و مذهبی توسط حکومت ایران را شدیدا محکوم کرد.
یکی از روزهای سال ۱۹۳۶ (۱۳۱۵) است. «رضا شاه» دارد از مدرسهای یهودی در همدان بازدید میکند. از اینکه میبیند همهجا پر از گردوخاک است اوقاتش تلخ شده. بهعلاوه، گویا انتظار نداشته که پسربچههای دانشآموز را با لباس ملوانی به حضور او بیاورند. از همه اینها گذشته، میبیند مدیر مدرسه هم زنی است جوان و خارجی. بااینحال، زن که «باتیا براسور کوئنکا» نام دارد، خود را به فارسی فصیح به شاه معرفی میکند.