جامعه جهانی بهایی با انتشار اطلاعیه‌ای، خرسندی خود را از اعطای جایزه صلح نوبل به «نرگس محمدی»، فعال حقوق‌بشر زندانی در ایران نشان داد و ضمن تبریک به او، این جایزه را ادای احترامی به «تمام زنان ایرانی مدافع حقوق‌بشر» دانست.
در بیانیه جامعه جهانی بهایی که روز یکشنبه۱۶مهر منتشر شده، به فعالیت‌های حقوق‌بشری خانم محمدی از جمله حمایت او از کمپین «داستان ما یکیست»، در بزرگداشت ۱۰ زن بهایی که در دهه ۶۰ در شیراز توسط نظام جمهوری اسلامی اعدام شدند، اشاره شده است.
این بیانیه همچنین به همبندی دو زندانی عقیدتی بهایی یعنی «مهوش ثابت» و «فریبا کمال‌آبادی» با نرگس محمدی در زندان اوین اشاره کرده و نوشته است: «خانم محمدی، بارها خواستار آزادی این زندانیان عقیدتی شده است که هر سه هم در حال حاضر و هم یک دهه پیش هم‌بند بوده‌اند.»
متن کامل بیانیه تبریک جامعه جهانی بهایی به نرگس محمدی به این شرح است:
جامعه جهانی بهایی با کمال خرسندی، صمیمانه‌ترین تبریکات خود را به خانم نرگس محمدی، برند جایزه صلح نوبل ۲۰۲۳ تقدیم می‌کند. اعطای این جایزه، همچنین ادای احترامی است به تمام زنان ایرانی مدافع حقوق‌بشر.
خانم محمدی فعال برجست ایرانی در زمینه حقوق‌بشر و حقوق زنان است. او برای اولین بار در سال ۱۹۹۸ توسط مقامات حکومت ایران بازداشت شد و از آن زمان، ۱۳ بار دستگیر و ۵ بار محکوم شده و مجموعا با ۳۱ سال زندان و ۱۵۴ ضربه شلاق مواجه شده است.
کمیته نوبل از خانم محمدی برای«مبارزه‌اش با ستم و سرکوب علیه زنان ایران و کوشش‌هایش در راستای ترویج حقوق‌بشر و آزادی برای همگان» قدردانی کرد. جامعه بهابی نیز که اعضایش ۴۴سال توسط جمهوری اسلامی تحت سرکوب بوده‌اند، به این ارزش‌ها پایبند است.
تبریک مابه‌دلیل محبوس بودن خانم محمدی در زندان اوین آمیخته با اندوه است. جامعه جهانی بهایی در گذشته نیز خواستار آزادی او بوده است. مایه تاسف است که این خواسته درکنار درخواست به رسمیت شناختن کامل حقوق تمامی ایرانیان، از‌جمله بهاییان و دیگر اقلیت‌ها، همچنان توسط مسوولان ایران نادیده گرفته می‌شود.
خانم‌ها مهوش ثابت و فریبا کمال‌آبادی، دو زن بهایی نیز که ناعادلانه در اوین زندانی هستند، حداقل می‌توانند دریافت این جایزه را داخل زندان کنار خانم محمدی جشن بگیرند. خانم محمدی، بارها خواستار آزادی این زندانیان عقیدتی شده است که هر سه هم در حال حاضر و هم یک دهه پیش هم‌بند بوده‌اند.
خانم محمدی همچنین به کارزار «داستان ما یکیست» در بزرگداشت ۱۰ زن بهایی که در سال ۱۹۸۳ در شیراز اعدام شدند پیوست، و از مبارزات و کوشش‌های زنان ایران برای دستیابی به برابری جنسیتی و حقوق بشر حمایت کرد.
جامعه جهانی امروز یکی از مهم ترین تریبون‌هایش را به تلاش‌های ایرانیان برای برابری جنسیتی و حقوق‌یشر اختصاص داد. امیدواریم که نرگس محمدی، و تمامی ایرانیان، از این لحظات قوت قلب گرفته و تالاش‌هایشان برای برابری و عدالت در ایران را ادامه دهند.
