جامعه جهانی بهایی در بیانیه‌ای نسبت به تشدید سرکوب و آزار بهاییان کشور در هفته‌های اخیر واکنش نشان داد.
در هفته‌های اخیر، آزارواذیت بهاییان در سراسر ایران از جمله شهرهای تهران، اصفهان، شیراز، کرج، کرمان، قائم‌شهر، مشهد، رشت و سایر نقاط گسترش یافته است و بهاییان به‌دلایل واهی از جمله اداره آموزشگاه‌های موسیقی یا سایر فعالیت‌های فرهنگی یا آموزشی و کمک به جامعه بهایی جهت رفع نیازهای اولیه دینی خود مورد هدف قرار گرفته، دستگیر، محکوم و زندانی شده‌اند، تحت آزارواذیت قرار گرفته و یا توانایی‌شان برای کسب درآمد محدود شده است.
سه بهایی به‌دلیل کمک به بهاییان تهران جهت دفن عزیزان‌شان در آرامستانی متعلق به بهاییان در این شهر، زندانی شده‌اند.
۹ بهایی دیگر نیز در روز ۲۲مرداد بازداشت شدند. این افراد مالکان و کارمندان داروخانه‌هایی هستند که به اتهام ایجاد اختلال در عرضه دارو توسط مقامات پلمب و تعطیل شدند. حکومت برای مقابله با همبستگی فزاینده میان بهاییان و عموم مردم، در تلاش است این مشاغل تجاری قانونی متعلق به بهاییان را به «احتکار» متهم کند.
در این بیانیه آمده است: «جمال‌الدین خانجانی، یک بهایی ۹۰ ساله که در شرایط نامناسب جسمی به سر می‌برد و قبلا به‌دلیل اعتقاد خود به آیین بهایی ۱۰ سال را در زندان سپری کرده، بازداشت شده است. این دستگیری بخشی از موج جدیدی از آزارواذیت بهاییان کشور است که در هفته‌های اخیر شامل بیش از ۱۸۰ مورد سرکوب علیه این جامعه بوده است.»
خانجانی پیش‌از این یک دهه را -از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۷- به‌دلیل عضویت در گروه غیررسمی مدیریتی بهاییان ایران موسوم به «یاران»، در زندان گذرانده بود. این گروه با آگاهی کامل حکومت، در نتیجه ممنوعیت موسسات رسمی بهایی در ایران تشکیل شده بود و به نیازهای دینی جامعه بهایی ایران توجه داشت. گروه یاران در سال ۱۳۸۷ منحل شد و هر هفت عضو آن بازداشت و ابتدا به ۲۰، و سپس به ۱۰ سال زندان محکوم شدند. همه این افراد محکومیت‌های ۱۰ ساله خود را به پایان رساندند و در سال ۱۳۹۷ آزاد شدند.
همچنین در این بیانیه به تایید ده سال حبس «مهوش ثابت» و «فریبا کمال آبادی»، دو عضو سابق «یاران» و حکم هفت سال زندان «عفیف نعیمی»، چهارمین عضو زندانی از گروه سابق یاران اشاره شده است.
«سیمین فهندژ»، نماینده جامعه جهانی بهایی در سازمان ملل در ژنو می‌گوید: «ظلم وارده به جامعه بهاییان ایران حد و مرزی ندارد. دستگیری یک مرد ۹۰ ساله و دیگرانی که مشکلات جسمانی دارند، کسانی که قبلا نیز ۱۰ سال را به‌دلیل اعتقاداتشان در زندان گذرانده‌‌اند، اقدامی مذبوحانه در ادامه تلاش برای از بین بردن جامعه بهایی ایران است. بازداشت بدون مدرک و دلیل یک مرد ۹۰ ساله که تاکنون به‌خاطر باورهایش سرکوب‌های فراوان را تحمل کرده، نزد هر انسانی که ذره‌ای انصاف داشته باشد، چیزی جز بی‌عدالتی محض نیست.»
طبق این بیانیه، تعداد بهاییان دستگیرشده یا زندانی در هفته‌های اخیر به ۶۰ مورد رسیده است. در همین مدت، بیش از ۲۶ بهایی محکومیت‌های حبس دریافت کرده‌اند که ممکن است هر لحظه اجرا شوند. علاوه‌بر این، ۱۸ بهایی نیز بازجویی شده‌اند. ۵۹ کسب‌وکار متعلق به بهاییان توسط مقامات پلمب شده و خانه‌های ٩ تن دیگر مورد یورش و تفتیش قرار گرفته است.
«افزون بر این، بهاییان تهران همچنان از دفن عزیزان خود در آرامستان بهاییان منع شده و به‌اجبار ماموران وزارت اطلاعات در محل گور دسته‌جمعی خاوران، محل دفن صدها زندانی سیاسی اعدام شده در دهه ۱۳۶۰، دفن می‌شوند.»
فهندژ می‌گوید: «حکومت ایران پس از کمپین “داستان ما یکیست” و تلاش جامعه بهایی برای دعوت به ایجاد اتحاد میان همه گروه‌ها، شاهد حمایت بی‌سابقه جهانی از جامعه بهایی بوده و اکنون درماندگی خود را برای ریشه‌کن کردن جامعه، با هدف قرار دادن و افزایش آزارواذیت سالمندان و بیماران نشان می‌دهد. اگر حکومت ایران بتواند از ظلم و ستم بیش از ۴۰ سال گذشته خود چیزی بیاموزد، این است که آزار و سرکوب مداوم بهاییان نه‌تنها نتیجه معکوس داده است، بلکه آگاهی از وضعیت بهاییان ایران در سطح جهانی را افزایش داده، همبستگی قوی‌تری میان بهاییان و عموم مردم ایران ایجاد نموده و به جامعه بین‌المللی، بی‌گناهی بهاییان در برابر ظلم بی‌امان حکومت را اثبات می‌کند.»
