آرش زمانی ۳۳ ساله و ارمغان ذبیحی ۲۸ ساله، مانند سایر جوانان بهایی محروم از تحصیل در دانشگاههای ایران بودهاند. این دو تحصیلات خود را در موسسه آموزش عالی بهاییان ایران، موسوم به BIHE در رشته کامپیوتر ادامه دادند و در همانجا با همدیگر آشنا شدند، که این آشنایی منجر به ازدواج آن دو در سال ۱۳۹۷ با یکدیگر شد.
ارمغان ذبیحی در سال ۱۳۷۳ در مشهد متولد شد. مادر او در اوایل دهه شصت خورشیدی پیش از تولد ارمغان، بیش از یک سال را به اتهام پیروی از آیین بهایی در زندان وکیل آباد مشهد گذراند و برادر بزرگ او در زندان متولد شد. «سیروس ذبیحی مقدم»، پدر ارمغان در دهه شصت و هفتاد، به دفعات به اتهام بهایی بودن در مشهد دستگیر و زندانی شد. او و دو نفر دیگر از بهاییان در سال ۱۳۷۷، یک بار در معرض حکم اعدام قرار گرفتند که دیوان کشور به دلیل نقص دادرسی، دادگاه را تجدید کرد.
حوالی ظهر روز ۲مهر۱۴۰۱، در حالیکه سیروس ذبیحی برای پیگیری وضعیت دختر و دامادش آماده سفر به تهران بود، ماموران به منزل او مراجعه کرده و پس از بازرسی محل، او را بازداشت کردند. این شهروند ۶۱ ساله بهایی، پس از ۷۳ روز بازداشت موقت در اداره اطلاعات مشهد، به قید وثیقه آزاد شد.
آرش زمانی و ارمغان ذبیحی، هشتاد روز است که بلاتکلیف در زندان نگه داشته شدهاند. پس از این مدت، همچنان دلیل بازداشت و اتهام آنان برای خانوادههایشان نامشخص است. آن دو به خانوادهها اطلاع دادهاند که بازجوییشان تمام شده و بازپرس هم کیفرخواست را صادر کرده و به دادگاه فرستاده است، اما پاسخگو نبودن مسوولین مربوطه و عدم اجازه دسترسی وکیل به پرونده آنان، موجب افزایش نگرانی خانوادهها برای دادرسی عادلانه این زوج بهایی شده است.
آرش در ملاقات کوتاهی که در روزهای گذشته با خانواده خود داشته، امیدی به آزادی نداشته است. آرش زمانی در تاریخ ۵آذر، بدون دلیل به زندان فشافویه منتقل شده با توجه به اینکه او در ماه گذشته مورد ضربوشتم نگهبانان قرار گرفته، خانواده او نگران هستند که شاید این انتقال، برای آزار بیشتر فرزندشان صورت گرفته است.
احتمال انتقال ارمغان نیز که درخواستهای بهداشتی او بارها توسط زندانبانها رد شده، از بند ۲۰۹ اوین به زندان قرچک، زندانی که به کهریزک دوم معروف است و شرایطی بدتر از اوین دارد، مطرح شده است. خانواده ذبیحی مانند اکثر خانوادههای زندانیان، اطلاع دقیقی از وضعیت سلامت جسمی و روانی فرزندشان ندارند.
در طی ده هفتهی گذشته، درخواستهای مکرر این زوج برای تماس و ملاقات با یکدیگر توسط بازجوهایشان بی پاسخ مانده است و مشخص نیست با انتقال آرش از زندان اوین به زندان فشافویه، آیا امکان دیدار آنان با یکدیگر امکانپذیر خواهد بود، یا همچنان باید در انتظار بهسر ببرند؟