دو طلبه سنی در گنبدکاووس به ضرب گلوله کشته شدند
«محمود علیفر»، فرمانده نیروی انتظامی شهرستان گنبدکاووس در استان گلستان از قتل دو طلبه اهل سنت این شهر با «سلاح گرم» خبر داد.
بنابراین گزارش دو زندانی بلوچ به نامهای «امین الله براهویی ( نارویی) معروف به مهرالله، فرزند احمد، ۲۷ ساله، متاهل و دارای ۵ فرزند خردسال، ، ساکن شهرستان زهک» و « ثناءالله بهادرزهی (نارویی)» ۳۴ ساله، فرزند محمد علی، متاهل، دارای فرزند،ساکن شهرستان زهک که با اتهامات مرتبط با مواد مخدر به اعدام محکوم شده بودند جهت اجرای حکم به سلول انفرادی زندان زابل منتقل شدهاند.
همزمان یک زندانی به نام «رسام پودینه» از اهالی زابل که به اتهام قتل به اعدام محکوم شده است جهت اجرای حکم به سلول انفرادی منتقل شده است.
در گزارش حالوش به نقل از یک منبع آگاه درباره دو زندانی بلوچ آمده است: «امین الله و ثناء الله در تیرماه ۱۳۹۸ با اقدامی هماهنگ و از پیش برنامه ریزی شده توسط فردی که با این دو نفر خصومت شخصی داشته بازداشت شدهاند. آنها بستهای را که از محتوای آن مطلع نبودهاند در ازای کرایهای ناچیز از زهک به زابل جابه جا کرده و در بین راه توسط مامورانمواد مخدر زابل بازداشت شدند.»
به گفته این منبع آگاه خانواده این دو زندانی دربند برای ملاقات پیش از اعدام به زندان زابل فرا خوانده شدهاند.
بنابرگزارش حالوش این دو شهروند بلوچ حتی تحت شکنجه شدید در زمان بازداشت هم اتهام حمل مواد مخدر را رد میکنند اما بعلت بیبضاعت بودن خانوادههایشان امکان گرفتن وکیل برای آنها وجود نداشته است.
این منبع آگاه با اشاره به روند دادرسی غیرعادلانه این شهروندان درباره حکم اعدام صادر شده برای آنها میگوید: « قاضی بابایی رئیس شعبه (۱۰۱) دادگاه انقلاب زابل که حکم این دو نفر را صادر کرده فرد متعصبی است فردی متعصبی است و در صورتی که زندانی بلوچ و سنی باشد صراحتا به متهمان میگوید کافر هستید و باید اعدام شوید. »
طی هفته گذشته تعداد زیادی از متهمان در زندانهای ایران اعدام شدند که بیش از ۱۵ نفر از آنها را شهروندان بلوچ با اتهامات مرتبط با مواد مخدر تشکیل میدادند.
«محمود علیفر»، فرمانده نیروی انتظامی شهرستان گنبدکاووس در استان گلستان از قتل دو طلبه اهل سنت این شهر با «سلاح گرم» خبر داد.
بیستم بهمنماه ۱۳۷۱ پرسنل بیمارستان آسیا در تهران، شاهد درگذشت مشکوک بیماری ۵۸ ساله بودند که قریب به یکماه پیشتر با حضور ماموران امنیتی به آنجا منتقل شده بود. در بررسی علت ضعف و بیحالی عمومی، پزشکان تشخیص دادند که او به سرطان بدخیم کلیه هم مبتلا است؛ سرطانی که برای درمانش بسیار دیر شده بود.
این بیمار که ده سال پایانی عمر را با بدترین شکنجههای روحی و جسمی در زندانهای مختلف جمهوریاسلامی گذرانده بود، «احمد مفتیزاده» نام داشت. مفتیزاده نویسنده، اسلامشناس و از ردیف مجتهدان اهل سنت ایران بود که پیکرش روز ۲۱ بهمن همان سال به شهر سنندج منتقل و در میان بدرقه اهالی این شهر به خاک سپرده شد. دوستداران احمد مفتیزاده به دلیل احاطه او به ابعاد مختلف علوم دینی، لقب علامه را برای این مجتهد اهل تسنن به کار میبرند.