«نکتار پاپازیان آندرف»، از معماران ارمنی‌تبار ایرانی و از جمله اولین معماران زن کشور، متعلق به نخستین نسل از دانش‌آموختگان معماری «دانشگاه تهران»، در سال ۱۳۰۶، در شهر اراک به دنیا آمد.
تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌اش را در تهران گذراند و جزو اولین دختران دانش‌آموز در رشته ریاضی بود. پاپازیان پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه، در دانشکده فنی دانشگاه تهران نام‌نویسی کرد تا مهندسی معدن بخواند اما با راهنمایی یکی از استادان دانشکده، رشته خود را به معماری تغییر داد و وارد دانشکده هنرهای زیبا شد.
پاپازیان پس از دو سال تحصیل در تهران، به فرانسه رفت و در «مدرسه هنرهای زیبا» پاریس و «دانشگاه بوزار» این شهر به تحصیل معماری پرداخت. او در مدت ۱۰ سالی که در پاریس اقامت داشت، به کار در دفاتر معماری نیز مشغول بود.
پاپازیان بعد از ازدواج با «آندرف»، مهندس فرانسوی، به ایران برگشت و در سال ۱۳۳۹ همراه با مهندس «مقتدر»، دفتر «مقتدر آندرف» را تاسیس کرد. این دفتر بعد از مدتی با شرکت «مندا» ادغام شد و نام «مهندسین مشاور مدام» را به خود گرفت. پاپازیان بعد‌ها با همکاری مهندس «اوهانجانیان»، دفتر دیگری به نام «مهندسین مشاور آرتک» را تاسیس کرد.
نکتار پاپازیان از جمله معماران زن ایرانی شرکت کننده در «کنگره بین‌المللی زنان معمار» و رییس این کنگره در سال ۱۳۵۶ بود.
در این کنگره که با موضوع محوری «بحران هویت در معماری»، زیر نظر وزارت مسکن و شهرسازی و با همکاری «اتحادیه بین‌المللی زنان» در رامسر تشکیل شده بود، علاوه بر معماران زن ایرانی از جمله «نوشین احسان»، «لیلا سردار افخمی»، «گیتی افروز کاردان»، «نسرین فقیه»، «زهره قراگزلو» و…، حدود ۲۰ معمار دیگر از نقاط مختلف دنیا شرکت کرده بودند که در این میان می‌توان به خانم «دنیس اسکات براون» از امریکا اشاره کرد.
هدف این کنگره، تبادل نظر بین زنان معمار از نقاط مختلف دنیا و هم‌چنین تشویق آن‌ها در پیشبرد کارهای معماری و شهرسازی و به وجود آوردن فرصتی برای آن‌ها، به‌ویژه زنان ایرانی برای تبادل عقاید و نظرات و نمایش آثارشان در معرض دید عموم بود.
با توجه به همکاری مشترک پاپازیان با سایر معماران، دشوار بتوان ویژگی خاصی را معطوف به معماری او و تنها مختص به وی برشمرد. از طرفی، کمبود منابع قابل رجوع هم بستر قابل اتکایی را برای تحلیل‌های دیگر محیا نمی‌کند. با این حال، مشخصه‌هایی از پیروی از سبک بین‌الملل در آثار او و همکارانش مشهود است.
طرح «بیمارستان جمعیت شیر و خورشید» تبریز (دهه‌های ۴۰ و ۵۰ خورشیدی)، «دبیرستان جامع دانشگاه بوعلی همدان» (دهه ۴۰ خورشیدی)، «دانشگاه جندی شاپور» و برخی از دانشکده‌ها و مراکز اداری «دانشگاه تبریز» و نیز طرح جامع تبریز، برخی از دانشکده‌ها، کتابخانه «کوی دانشجویان» و طرح ارتباطات کانال‌ها و تاسیسات فنی و ساختمان «دانشگاه شیراز»، گمرک آستارا، «انستیتو مربیان حرفه‌ای» کرج و دفاتر مرکزی «جمعیت خیریه فرح پهلوی» از جمله کارهای او با همکاری گروه مقتدر و مدام هستند.
پاپازیان هم‌اکنون در پاریس ساکن است.
