اتهامهایی که بعد از مرگ نادر طالبزاده علیه او مطرح شدهاند، جدید نیستند و پیش از این نیز مطرح بودهاند. حتی گروهی از جریان اصولگرا او را «جاسوس» میدانستند. علاوه بر موضوع سوابق سرلشکر «منصور طالبزاده اردوبادی»، پدر طالبزاده، اتهاماتی نیز درباره یهودی بودن او مطرح شده بود؛ از جمله رضا گلپور که با کتاب «شنود اشباح» خود علیه اعضای «سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی» و همچنین نوشتههایش علیه چهرههایی چون «اسفندیار رحیم مشایی» مشهور بود، اتهاماتی را علیه طالبزاده مطرح کرده بود.
او خطاب به طالبزاده نوشته بود: «نوآ مَککِی (Noah Mckay) نامی امریکایی یهودی است که برادر مرحومتان، ناصر طالبزاده اردوبادی در امریکا برای خود انتخاب کرده بود. کمی عجیب نیست که نوآ مک کی (ناصر) با یک خانم یهودی به نام کیم ساپونار (Kim Sapunar) در امریکا ازدواج کرده و صاحب پسری به نام زاخاری (Zachary) و دختری با نام زایرا (Zaira) بود. به عبارت روشنتر، چرا فرزندان ناصر طالبزاده که از یک مادر یهودی به دنیا آمدهاند نیز مانند خود ناصر طالبزاده، دارای اسامی عِبری بودند؟»
در جریان درگیریهای جریان چپ و راست در دهه ۶۰ خورشیدی، موضوع سابقه یهودی بودن حبیبالله عسگراولادی، وزیر بازرگانی دولت «میرحسین موسوی» مطرح شد. پس از دوم خرداد سال ۱۳۷۶ نیز بر این موضوع تاکید میشد و برخی چهرههای اصلاحطلب به کنایه او را «عسگراولادی تازه مسلمان» میخواندند.
«اسدالله عسگراولادی»، برادر حبیبالله اما گفته بود که خانوادهاش حتی به روایتی، جزو «سادات» مازندران بودهاند.
او در عین حال درباره پسوند مسلمان در ادامه فامیلی برادرش در شناسنامه گفته بود در زمان تولد او، خانوادهاش ساکن محلی یهودینشین در تهران به نام «عودلاجان» بودهاند و پدرش برای این که شناسنامه فرزندش با یهودیان اشتباه نشود، تاکید کرده بود که واژه مسلمان نیز درج شود.
بر اساس این روایت، رییس ثبت احوال محله عودلاجان به اصرار پدر او در شناسنامه مینویسد حبیبالله عسگراولادی مسلمان. با این حال، خود حبیبالله عسگراولادی گفته بود: «این قید مسلمان را ثبت احوال امامزاده یحیی اشتباه کرده است.»
در دوران ریاست جمهوری احمدینژاد و بهویژه در سال ۱۳۸۸، شایعههایی درباره سابقه یهودی خانواده رییس دولت مطرح و گفته شد که نام خانوادگی او «صبورجیان» بوده که یک نام یهودی است. در آن زمان، «سیامک مره صدق»، نماینده یهودیان ایران در مجلس شورای اسلامی اما گفت محل زندگی خانواده احمدینژاد یهودینشین نبوده است.
بعدها اما برخی از افراد، از جمله «مهدی خزعلی» این موضوع را تکرار کردند. خبرگزاری «ایلنا» نیز نوشت براساس شواهد و مستندات موجود، نام خانوادگی قبلی احمدینژاد «صباغیان» بوده که به ادعای «داوود احمدینژاد»، برادر رییسجمهوری وقت، پس از انقلاب به احمدینژاد تغییر کرده است.
داوود احمدینژاد نیز گفته بود: «در جمهوری اسلامی ایران نیز بعد از انقلاب اعلام کردند که هر کسی فامیلیاش مشکل دارد یا خوشش نمیآید، بیاید و عوض کند. پدرم نیز از آن فامیلی خوشش نمیآمد، بنابراین به واسطه اسم خودشان، فامیلشان را گذاشتند احمدینژاد.»
اتهام یهودی بودن احمدینژاد در حالی مطرح میشد که او در ابتدای دوره ریاست جمهوری خود، از نابودی اسرائیل سخن گفت و هولوکاست را انکار کرد. بخشی از اقدامات دولت احمدینژاد در انکار هولوکاست توسط «محمدعلی رامین» انجام شد که اتفاقا او هم از سوی منتقدان، به یهودی بودن متهم شد. حتی خبرهایی نیز درباره بازداشتش به اتهام جاسوسی مطرح شده بود. در نهایت اما این خبرها تایید نشدند.
مهدی خزعلی همچنین ضمن یهودیتبار خواندن «سعید امامی»، «صادق لاریجانی» را نیز شبیه به او خوانده و نوشته بود: «اگر یک عامل موساد بر قوه قضاییه ریاست میکرد، همان مسیری را میرفت که شما میروید و همان کاری را میکرد که شما میکنید و این برخلاف مصالح انقلاب، نظام و خیانت به رهبری است.»
در بازجویی مقامات وزارت اطلاعات که به اتهام نقش داشتن در قتلهای زنجیرهای بازداشت شده بودند و همچنین همسر سعید امامی، اتهامهای یهودی یا بهایی بودن آنها مطرح شد و این اتهامات همراه با اتهاماتی چون جاسوسی برای اسرائیل بودند.
عبدالله شهبازی: اتهام یهودی بودن شهبازی به محمود خاوری و اتهام بهایی بودن به حسینیان
«عبدالله شهبازی» از جمله افرادی است که علاوه بر یهودیستیزی، برخی از مقامات جمهوری اسلامی را به یهودی یا بهایی بودن متهم کرده است. او از جمله افرادی بود که مدعی شد محمود احمدینژاد یهودیتبار است.
شهبازی همچنین «محمود خاوری»، مدیرعامل پیشین «بانک ملی ایران» که به «اختلاس» متهم شد را یهودی خوانده و گفته بود که نام خاوری (مشرقی) شکل ایرانی شده «میزراحی» (مشرقی) است که نام فامیلی شناخته شده یهودیان در ایران است و فرضیه یهود مخفی بودن خاوری بسیار جدی است.
پس از آن، برخی سایتها نوشتند: «خاوری فردی عشیرهای از طوایف خرمآباد است و همین الان خواهران و سایر اعضای خانواده او که نسل بر نسل اجدادشان از عشایر آنجا است، دارند در خرمآباد زندگی میکنند.»
شهبازی پس از این واکنشها نوشت که نحوه انتقال پولهای خاوری از ایران شبیه به «آبراهام میزراحی»، یک یهودی دوره شاه بود اما با این حال، مساله میزراحی بودن محمودرضا خاوری را به صورت سوال و فرضیه مطرح کرده است.
شهبازی همچنین دماوند را مرکز «یهودیان مخفی» خوانده است؛ منطقهای که محل زندگی برخی از چهرههای شاخص حکومت، از جمله «حسین شریعتمداری» بوده است.
او «روحالله حسینیان» را نیز به بهایی بودن متهم کرده و نوشته بود که او اهل روستای بهایینشین «صُغاد» آباده است.
حسینیان اما این اتهام را رد کرد و گفت: «روستای ما، روستای افراد متعصب دینی بود و تنها در سال ۱۳۳۴ دو خانواده در آن متهم به بهاییگری بودند اما همین دو خانواده در مسجد اعتراف کردند که مسلمان هستند.»
برخی از یهودیان انتساب مقامات جمهوری اسلامی به یهودیان را به معنای توهین به این اقلیت دینی میدانند.
با این حال، مهدی خزعلی گفته بود: «ما با هموطنان یهودی هیچ مشکلی نداریم و آنها را برادران هممیهن خویش میدانیم. مشکل ما با آنوسیها است که با تظاهر به اسلام، میخواهند ریشه اسلام و مسلمین را بزنند. اگر صادق باشند و به دین نیاکان خود، یک خاخام یهودی شوند، آنها را در آغوش گرفته و از حقوق شهروندی آنها – حتی در برابر شما – دفاع خواهیم کرد.»
اتهامات یهودی بودن معمولا درباره افرادی مطرح شده که در قدرت بودهاند و معمولا منجر به برکناری آنها از قدرت نشده است.
این موضوع علاوه بر مقامات، درباره برخی از شهروندان نیز صادق است و در بسیاری از شهرهای ایران گروهی از مسلمانان به یهودی بودن متهم شدهاند؛ بهویژه افرادی که نام فامیلهایی چون «جدیدالاسلام» یا «جدیدی» داشتهاند.