«بهمن عرب‌زاده»، استاد برجسته ریاضی و استادیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر در سال ۱۳۳۲ شمسی در یک خانواده یهودی در شیراز متولد شد.
وی بعد از گذراندن دوره مقدماتی تحصیل و اخذ دیپلم در دبیرستان شاپور (ابوذر فعلی) شیراز در سال ۱۳۵۰، با موفقیت در کنکور، وارد دانشگاه شیراز شد و در سال ۱۳۵۴، مدرک کارشناسی خود را در رشته ریاضی دریافت کرده و پس از آن در سال ۱۳۵۶ دوره کارشناسی ارشد خود را در رشته ریاضی و آمار را با موفقیت پشت سر گذاشت.
او بعد از اخذ فوق لیسانس در سال ۱۳۵۶، با توافقی با دانشگاه سیستان، تا سال ۱۳۵۸ به مدت دو سال به عنوان عضو هیات علمی آن دانشگاه مشغول تدریس شد. او پس از آن به تهران منتقل شد و ضمن ادامه تحصیل در مقطع دکترا در دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک) در این دانشگاه به تدریس مشغول شد و همچنین در دانشگاه شاهد و دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی نیز به تدریس مشغول بوده است.
آثار عرب‌زاده در میان دانشآموزان و دانشجویان ریاضی و آمار شناخته شده است. او مولف بیش از ده کتاب پایه برای دانشآموزان و دانشجویان رشته ریاضیات و آمار است. کتابهای «آمار و احتمالات کاربردی» که بیشتر به دانشجویان فنی مهندسی مربوط می‌‌شود؛ «حساب دیفرانسیل و انتگرال ۱» و «حساب دیفرانسیل وانتگرال ۲» هم در رشته‌‌های ریاضی و مهندسی مورد استفاده قرارمی‌گیرد و کتابهای «ریاضیات پایه» و «راهنمای ریاضیات پایه» که در میان دانشآموزان پیش‌‌دانشگاهی و دانشجویان اقتصاد و حسابداری و مدیریت مورد توجه قرار گرفته از جمله آثار او هستند. کتاب ریاضیات پایه این استاد دانشگاه تا کنون ۱۳ بار تجدید چاپ شده است.
دکتر عرب‌زاده در جامعه کلیمی ایران نیز حضوری فعال داشت. شروع فعالیتهای او به اوایل دهه ۱۳۴۰ شمسی در شیراز برمی‌گردد. وی در مورد شروع فعالیتهای خود می‌گوید: «آن‌موقع من و چند نفر دیگر از بچه‌‌ها می‌‌خواستیم وارد فعالیتهای خانه جوانان شویم، اما ما را راه نمی‌‌دادند، می‌‌گفتند هنوز بچه‌‌اید! ما هم ناامید شدیم، برای خودمان یک گروه مشابه خانه جوانان تشکیل دادیم (ویژه نوجوان‌ها) و فعالیت‌هایی مثل تئاتر و سخنرانی و گردش‌های تفریحی را سازماندهی کردیم. بعدها عضو سازمان دانشجویان شیراز هم بودم، و پس از اینکه به تهران آمدم، عضو هیات مدیره جامعه فارغ‌التحصیلان بودم، در طبقه دوم همان ساختمان سرابندی (محل کنونی سازمان دانشجویان یهود) هفته‌‌ای دو سه شب برنامه داشتیم. یادم هست راه‌‌اندازی سالن آنجا را با کمک انجمن آن زمان انجام دادیم و خیلی زحمت داشت. در این سال‌ها هم که دائما عضو انجمن اولیا و مربیان مدرسه اتفاق بوده‌‌ام، ریاست آن را هم داشته‌‌ام و با کمک دیگر دوستان، در رفع نواقص و کمبودهای آنجا، بسیار کوشیدیم؛ با انجمن کلیمیان هم همکاری‌‌هایی داشته‌‌ام، خصوصا در کمیته فرهنگی انجمن فعالیت‌هایی به انجام رسانده‌ام.»
بهمن عرب‌زاده در مرداد سال ۱۳۹۸ شمسی در ۶۶ سالگی در تهران درگذشت و مراسم ختم وی در کنیسای یوسف‌آباد برگزار شد.
