«فرنگیس حصیدیم »، شخصیت برجسته یهودی ایرانی، عضو کادر درمان، کنشگر اجتماعی و رییس هیات مدیره انجمن بانوان کلیمی ایران بود.
او سال ۱۳۱۷ شمسی در یک خانواده یهودی در تهران متولد شد و تحصیلات ابتدایی و متوسط خود را در مدارس فیروزکوهی و رضاشاه کبیر به پایان رسانید.
فرنگیس با بورس تحصیلی که به وی تعلق گرفته بود، برای تحصیلات عالیه به انگلیس رفت و در سال ۱۳۴۵موفق به اخذ مدرک لیسانس در رشتههای پرستاری و مامایی از مرکز آموزش London Jewish Hospital با کسب درجات عالی (ممتاز) در بین سیصد دانشجو شد. پس از بازگشت به وطن، بلافاصله به استخدام موسسه بهداشتی و درمانی کانون خیرخواه درآمد و مسئولیت شیفت شب بخش زایشگاه به وی واگذار شد.
پس از دو سال به واسطه جدیت و شایستگی در مسئولیتهای محوله، سال ۱۳۴۷ هیاتمدیره کانون خیرخواه مسئولیت بخش زنان و جراحی را در بیمارستان تازه تاسیس کوروش کبیر را با کسب سمت مترون (مدیر خدمات پرستاری) به وی واگذار نمودند.
سال ۱۳۷۲ هیئتمدیره بیمارستان سپیر از فرنگیس حصیدیم دعوت به همکاری بیشتر نمود، تا با حفظ سمت مترون، مسئولیت امور اداری و مالی را در بیمارستان عهدهدار شود.
جمله معروف فرنگیس حصیدیم برای یاریرسانی به بیماران این بود: «ما در بیمارستان دکتر سپیر از بیماران میپرسیم، درد شما چیست، نه آنکه مذهبتان چیست.»
وی همچنین با همیاری خانم «پوراتیان»، انجمن بانوان و دوشیزگان کلیمی را که در سال ۱۳۲۰ تاسیس شده بود و پس از انقلاب اسلامی منحل گشته بود، مجددا احیا و راهاندازی کرد.
دیری نپایید، به عنوان اولین فعالیت انجمن بانوان، اقدام به تشکیل مجدد آموزشگاه بهیاری در بیمارستان سپیر و همچنین توسعه مهد کودک (پرورشگاه) در کوچه سرچال، با بالابردن ظرفیت پذیرش بیش از ۶۰۰ کودک نمود و با تشکیل جلسات متعدد سخنرانی و بحث برای آشنا نمودن زنان یهودی به وظایف اجتماعی و مذهبی خود نیز جهت تعدیل حقوق زن در مذهب یهود مطابق با شرع یهود، همچنین کمک به تشکیل خانواده و ایجاد امکانات برای ازدواج جوانان، فعالیت گستردهای را آغاز کرد.
در همین راستا جهت شناخت و ارتباط انجمن بانوان و دوشیزگان کلیمی با دیگر سازمانهای زنان چه در ایران و در سایر کشورهای و نیز فعالیتهای بینالمللی، کوشش فراوانی کرد.
سازمان بانوان و دوشیزگان کلیمی ایران از سال ۱۳۷۰ فعالیت خود را دوباره از سرگرفت؛ در حالی که آن سالها راهاندازی چنین تشکیلات گستردهای همچون سایر سازمانهای یهودی در جامعه دور از نظر بود.
سازمان بانوان و دوشیزگان کلیمی ایران را باید تداوم بخش فعالیتهای سازمان بانوان یهود ایران دانست که از سازمانهای با سابقه جامعه کلیمیان ایران به شمار میآید.
تلاش و پیگیریهای سازمان بانوان و دوشیزگان کلیمی ایران به نتیجه نشست و سرانجام در سال ۱۳۸۱ مجوزهای لازم از وزارت کشور اخذ شد تا ثبت قانونی این سازمان و برگزاری انتخابات هیات مدیره آن انجام شود.
فرنگیس حصیدیم بانوی پرتلاشی که نیم قرن از عمر خود را در بیمارستان دکتر سپیر در راستای خدمت به ایرانیان سپری کرد، به عنوان یکی از زنان مدبر یهودیان ایران به عنوان رییس هیاتمدیره سازمان بانوان کلیمی انتخاب شد.
وی که عضو هیاتمدیره انجمن کلیمیان ایران نیز بود سال ۱۳۸۳ طی انتخاباتی که در انجمن کلیمیان برگزار شد، با کسب حداکثر آرای رای، به عنوان عضو هیاتمدیره انجمن کلیمیان تهران، انتخاب گردید و طی جلسه هیاتمدیره، به سمت دبیر انجمن منصوب شد.
سال ۱۳۸۶ خانم فرنگیس حصیدیم ، پس از ۴۱ سال خدمت پرستاری بازنشسته شد، اما به دعوت هیاتمدیره بیمارستان، دوباره مشغول خدمترسانی شد.
خانم حصیدیم در بسیاری از سمینارها، کنفرانسهای داخلی وبینالمللی به عنوان نماینده زنان کلیمی ایران حضور فعالی داشته است. مهمترین آن شرکت در کنفرانس جهانی زنان در پکن در سال ۱۹۹۴ و در سال ۱۹۹۹ حضور در اجلاس سازمان ملل در ژنو، نیز در سال ۲۰۰۹ شرکت در کنفرانس علیه نژادپرستی در ژنو را میتوان نام برد.
فرنگیس حصیدیم چندین لوح تقدیر و سپاسنامه از انجمنها و مراکز بهداشتی و نهادهای تخصصی دریافت کرده است، ضمن آنکه در سال ۱۳۸۶ از او به عنوان یکی از پیشکسوتان کانون خیرخواه تجلیل شایانی به عمل آمد.
فرنگیس حصیدیم در سال ۱۳۵۲ با «شموئل عاقل» ازدواج کرد، حاصل این پیوند دو فرزند دختر است که هر دو در فعالیتهای فرهنگی فعال هستند.
فرنگیس حصیدیم ، در نوروز ۱۳۹۰ در سن ۷۳ سالگی در بیمارستان سپیر درگذشت.
به منظور گرامیداشت یاد و خاطره خانم حصیدیم سازمان بانوان کلیمی در ۲۲خرداد۱۳۹۰ مراسمی جهت بزرگداشت او برپا کرد. در این مراسم علاوه بر مسئولان و اعضای جامعه کلیمی، «شهلا حبیبی»، ریاست شبکه ارتباطی سازمانهای غیردولتی زنان ایران و همچنین نمایندگانی از سازمان زنان زرتشتی و انجمن زنان ارمنی برای همدردی با جامعه کلیمی حضور یافتند.