«جورج ملکیونان»، وکیل بینالمللی، فعال حقوق بشر و ورزشکار حرفهای بود که در ۱۱ اکتبر ۱۹۲۴ در خانوادهای از آشوریان ایران در بغداد متولد شد.
پدرش «یوسیپ» (یوسف) و مادرش سوریا بودند که هر دو از آشوریانی بودند در جریان نسلکشی آشوریان در سالهای ۱۹۱۴-۱۹۱۸، به بغداد گریختند و جورج نیز در آنجا به دنیا آمد. هنگامی که هنوز یک کودک خردسال بود، خانوادهاش دوباره به ایران مهاجرت کردند و سرانجام در تهران ساکن شدند.
او یک خواهر و دوبرادر داشت. خواهر بزرگترش فلورانس در اوایل دهه ۱۹۷۰ ساکن سوییس شد و مفتخر به دریافت عنوان شوالیه شد و در ۱۸ فوریه ۲۰۰۷ در آنجا درگذشت. برادر بزرگترش «دیوید»، مهندس مشهوری در ایران بود که در ساختن بسیاری از آزادراهها و جادههای بزرگ ایران مشارکت داشت. برادر کوچکترش کوروش نیز در ۱۷سالگی ایران را به مقصد بریتانیا ترک کرد تا در آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک لندن تحصیل کند و در نهایت در پاریس ساکن شد.
ملکیونان در سال ۱۹۵۰ در تهران با «لیدا بت بنی امین» که وی نیز آشوری بود ازدواج کرد و دو دختر به نام های «مونیکا» و «رزی» دارند. رزی ملکیونان بازیگر، نویسنده، کارگردان، پیانیست، مستندساز و فعال حقوق بشر آشوری است.
همسر وی خانم لیدا ملکیونان، با راه اندازی و ریاست سازمان زنان آشوری، که تنها عضو رسمی منشور سازمان زنان ایران تا پایان دوره بود و به همان اندازه در خواستار به رسمیت شناختن زنان آشوری در ایران تاثیرگذار بود.
ملکیونان در دانشکده حقوق دانشگاه تهران تحصیل کرد و در سال ۱۹۴۶مدرک حقوق و در سال ۱۹۴۷ در رشته علوم سیاسی مدرک گرفت. او همچنین سال ۱۹۶۴ در مدرسه حقوق گلدن گیت در سانفرانسیسکو، در رشته حقوق تحصیل کرد. او نزدیک به پنجاه سال در حوزه حقوق بینالملل وکالت بسیاری از شرکتهای آمریکایی، اروپایی و آسیایی در ایران به عهده داشت. او وکیل سفارت آمریکا در تهران در جریان گروگانگیری جمهوری اسلامی بود و پس از انقلاب ایران را به مقصد آمریکا ترک کرد.
او همچنین در دبیرستان فوتبال، بسکتبال و والیبال بازی میکرد. ملکیونان پس از آشنایی با مربی دو و میدانی ایران، «احمد ایزدپناه» در ورزشگاه امجدیه به دوومیدانی علاقهمند شد. در سال ۱۹۳۴میلادی ایزدپناه سازماندهی دیدارهای مختلف دو و میدانی را آغاز کرده بود و تا سال ۱۹۳۶ که فدراسیون دو و میدانی ایران تاسیس شد و ایران به اتحادیه بینالمللی فدراسیونهای دو و میدانی پیوست.
ملکیونان برای اولین بار در پرش طول و پرش سه گام به رقابت پرداخت و در آنجا دو مدال نقره کسب کرد. در همان سال او در مسابقات دانشگاه ایران در پرش طول، پرش سه گام، پرتاب نیزه و پرتاب وزنه شرکت کرد و چهار مدال نقره دیگر کسب کرد.
او هنگام تحصیل در رشته حقوق در دانشگاه تهران در سال ۱۹۴۶ نیز مدال طلای تنیس روی میز را کسب کرد و عضو تیم های فوتبال، والیبال و بسکتبال دانشگاه تهران نیز بود.
ملکیونان پرافتخارترین ورزشکار در مسابقات ملی ورزشی ایران در سال ۱۹۴۸ بود که توانست عنوان قهرمان قهرمانان و چهار مدال طلا را کسب کند. او در مسابقات مقدماتی بازی های المپیک ۱۹۴۸ مقام اول را کسب کرد؛ ولی با این حال در المپیک نتوانست به رقابت بپردازد.
در مسابقات قهرمانی جام مدیترانه شرقی در سال ۱۹۵۰ نیز او مدال برنز را در ۲۰۰ متر گرفت؛ اما در پرش طول و پرش سه گام به مقام پنجم رسید.
او از ورزشکاران حرفهای ایران بود که در رشتههای دوومیدانی، ورزشهای پنجگانه و فوتبال مدالهای مختلفی کسب کرده است. با سه مدال طلای اهدا شده در کاخ مرمر تهران توسط شاه سابق ایران، «محمدرضا پهلوی»، جورج ملکیونان به عنوان قهرمان قهرمان در ورزش ایران مجموع مدالهای خود را به ۴۷ مدال رسانید. گفتنی است برادرش دیوید نیز مدالهای طلای متعددی از سوی شاه دریافت کرد.
جورج ملکیونان علاوه بر اینکه ورزشکار حرفهای بود، یک وکیل برجسته بینالمللی نیز بود که در تهران و ایالات متحده تحصیل کرده بود و برای احقاق حقوق آشوریان در ایران تلاشهای فراوانی کرد. تلاشهای وی برای گرفتن صندلی نمایندگی برای آشوریان به عنوان اقلیت شناخته شده در پارلمان ایران نتیجه داد و آشوریان در مجلس ایران به عنوان اقلیت مذهبی دارای نماینده شدند.
جورج ملکیونان در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۴ در کالیفرنیا درگذشت.