سال‌های انزوا

حسن هاشمی و خواهرش پس از مهاجرت خانواده به انگلستان به تحصیل مشغول شدند: «من در رشته دندانپزشکی دکترا گرفتم و همزمان نزد پدرم هم علوم دینی می‌خواندم. پدرم در سال‌های مهاجرت تا سال ۱۹۹۸ که از دنیا رفت هیچ فعالیت سیاسی نداشت اما به عنوان یک عالم دینی شاگردان و مریدان زیادی در نقاط مختلف داشت. می‌گفت حالا که در ایران نیستم به واسطه مبارزه سیاسی نمی‎‌خواهم پیروانم را در معرض خطر قرار بدهم.»

سال‌های اصلاحات بود و فضای سیاسی ایران در حال دگردیسی که شیخ محمدهادی هاشمی در خارج از ایران درگذشت. گروهی از مردم باور داشتند که قرار است سیاهی و دشواری و تلخی از چهره ایران زدوده شود. حسن هاشمی می‌گوید همین نگاه موجب شد مریدان پدرش او را تشویق کنند تا پیکر پدر را به ایران بازگرداند: «حقیقتش پدرم هیچوقت در مورد بازگرداندن پیکرش به ایران وصیت نکرد. می‌گفت هر جا که از دنیا رفتم خاکم کنید حتی اگر نشد مرا به خاک بسپارید به دریا بیاندازید چون بالاخره روزی باید به درگاه خدا حاضر بشوم. من هم به اصرار شاگردان و مریدان ایشان با ترس و تردید با سفارت ایران تماس گرفتم و موضوع بازگشت پیکر را مطرح کردم. در نهایت با شرایط بسیار سختی برای خاکسپاری و تحت تدابیر شدید امنیتی اجازه بازگشت دادند.»

حسن هاشمی از شرایط سخت و امنیتی روزهای بازگرداندن پیکر پدرش به دولاب و خاکسپاری او می‌گوید: «‌مراسم در سختگیرانه‌ترین شرایط با حضور حداقلی چندتن از مریدان برگزار شد. خیلی‌ها قصد داشتند برای خاکسپاری بیایند؛ اما نیروهای اطلاعاتی و امنیتی برگزاری مراسم را در اختیار داشتند و از یک محدوده‌ای جلوی ورود هر کسی را که قصد داشت به مراسم بیاید، می‌گرفتند.»

فرزند این عالم دینی می‌گوید پس از این اتفاق می‌خواست در سرزمین پدری بماند و به انگلیس بازنگردد؛ اما شرایط به قدری پیچیده و امنیتی بود که پشیمان شد: «وقتی برای خاکسپاری پدرم برگشتم، چون علوم شرعی هم خوانده بودم خیلی از علمای قادریه در کردستان گفتند برایت مراسم عمامه‌گذاری می‌گیریم و اینجا بمان. مراسمی هم در مسجد جامع کامیاران ترتیب دادند و هفت هزار نفر هم دعوت شده بودند؛ اما نهادهای امنیتی مرا تهدید کردند که حق هیچ‌گونه فعالیت و تبلیغ در منطقه و به خصوص جاهایی که اهل تشیع حضور اکثریتی دارند، نخواهم داشت. برنامه را هم بر هم زدند.»

او می‌گوید در همان روزها به صراحت و به‌طور علنی به مرگ تهدید شده است: «آخرین باری که احضار شدم، فرد بلندپایه‌ای که اتفاقا با ما تشابه فامیلی داشت و هاشمی صدایش می‌زدند، از من بازجویی کرد. مدام می‌گفت شما و پدرتان حتما در این مدتی که در انگلیس بودید با سرویس‌های جاسوسی و امنیتی بریتانیا در تماس بودید. آنجا فهمیدم چرا پدرم سال‌ها در سکوت و انزوا گذراند و مبارزه نکرد. من از جان خودم نگران نبودم، اما دلم نمی‌خواست برای مردم منطقه و کسانی که به پدرم و من ارادت داشتند، مشکل جانی و امنیتی به وجود بیاید. ترجیح دادم به انگلستان برگردم.»

مریدان شیخ محمدهادی هاشمی هنوز به خانقاه دولاب می‌روند. گردشگران زیادی نیز برای بازدید از این خانقاه، به روستای زادگاه شیخ سفر می‌کنند. فرزند شیخ می‌گوید: «خانقاه دولاب الان فعال است؛ اما همان‌طور که گفتم سرکوب و فشار به گونه‌ای است که عملا اجازه فعالیت معناداری به پیروان قادریه داده نمی‌شود. برای برگزاری آیین‌ها و مراسم مذهبی همه چیز باید بدون جلب توجه برگزار شود.»