دیانا ابکار  در ۱۷ اکتبر ۱۸۵۹ در یک خانوادۀ ارمنی متولد شد. پدرش هوُانس آقابِک از ارمنیان ایران بود که پس از ازدواج با زمروخت آوِتومیان، دختری از ارمنیان شیراز برای گسترش فعالیت های بازرگانی خود اصفهان را ترک و تجارت خانه خود را در برمه تأسیس کرد.

دیانا، که هفتمین و آخرین فرزند خانوادۀ آقابک بود، تحصیلات خود را در مدارس ارمنیان کلکته به پایان رساند و پس از بازگشت به خانه در 29 سالگی با میکائیل آبکار، از بازرگانان جلفای اصفهان، که به کار تجارت ابریشم بین هندوستان و ژاپن اشتغال داشت، ازدواج کرد.

با خاتمه سومین دور جنگ های بریتانیا با برمه، میکائیل آبکار در ۱۸۹۱، به همراه دیانا و دختر چند ماهه شان، رانگون را ترک گفتند و در کوبه ژاپن مستقر شدند و تجارت خانۀ جدید خود را به همراه مهمان خانه ای در این شهر بندری تأسیس کردند.

دیانا یک سال پس از اقامت در کوبه نخستین رمان خود را با نام سوزان منتشر کرد. چندی بعد نیز رمان دوم خود را به نام داستان های خانگی جنگ در مورد مردم ژاپن، به چاپ رساند.

دیانا آبکار به غیر از زبان مادری خود، ارمنی، به زبان های انگلیسی، هندی و ژاپنی تسلط کامل داشت.

در ۲۱ ژوئیه ۱۹۲۰ هامو اوهانجانیان، وزیر امور خارجۀ وقت ارمنستان، طی حکمی دیانا آبکار را به سمت سفیر ارمنستان در ژاپن منصوب کرد. آبکار نخستین زنی است که به این سمت منصوب شد

دیانا  در ۸ ژوئیۀ ۱۹۳۷ درگذشت و در قبرستان مسیحیان شهر یوکوهاما، در کنار همسرش، با حضور ارمنیان ژاپن و شماری از دولتمردان این کشور به خاک سپرده شد.

اطلاعات بیشتر درباره دیانا آبکار