وی فرزند «ویکتوریا» و «اوریا سلوکی» در سال ۱۳۱۳خورشیدی (۱۹۳۴ میلادی) در محله اوستاسرای شهر رشت دیده به جهان گشود. پدرش اوریا از کودکی همراه خانواده، از اصفهان به رشت کوچ کرده بود و در بازار رشت به تجارت اشتغال داشت.
ناصر تحصیلات ابتدائی را در مدرسه کوروش رشت، سپس دو سال آخر را در مدرسه آلیانس اصفهان به پایان رسانید و در سال ۱۹۵۰در سن سیزده سالگی به اتفاق خانوادهاش به اسراییل مهاجرت کرد. در همانجا نام آمنون نتصر را برای خود برگزید.
وی پس از گذراندن دوران دبیرستان در اسراییل، دو سال در خدمت ارتش بود، سپس به دانشگاه راه یافت و در سال ۱۹۶۳میلادی در زمینه لیسانس خاورمیانه و امور بین الملل در رشته از دانشگاه عبری اورشلیم لیسانس گرفت. او مدرک فوقلیسانس و دکترای خود را در رشتههای ایرانشناسی، زبان های هندواروپایی، زبان و ادبیات سامی از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد و بلافاصله در سال ۱۹۶۹در دانشگاه ایلنویز به تدریس مشغول شد.
وی در سال ۱۹۷۰ و به دعوت دانشگاه عبری اورشلیم، کرسی ایرانشناسی این دانشگاه را پذیرفت.
در سال ۱۹۷۰ دانشگاه عبری اورشلیم از وی دعوت کرد تا مسئولیت تدریس (کرسی) ایرانشناسی را در این دانشگاه به عهده بگیرد.
وی در سال ۱۹۷۳نخستین کتاب خود را که گزیده ای از اشعار و نوشتارهای شاعران یهودی ایرانی بود با نام « منتخب اشعار فارسی» در تهران منتشر کرد . سپس تدوین کتاب «فرائض یهود» برگرفته از نوشته های اندیشمند یهودی ایرانی به نام «یهودا بن العازار» را به زبان عبری منتشر کرد.
آمنون نتصر در سال ۱۹۵۵مسئولیت سردبیری نشریات فارسی تلآویو را پذیرفت و به گروه کمکرسانی به مهاجرین پیوست. در سال ۱۹۵۸برنامه سخنپراکنی روزانه صدای رادیو اسرائیل را به زبان فارسی بنیاد نهاد و مدت پنج سال مجری برنامههای آن بود. او موسس بخش فارسی صدای اسرائیل به زبان فارسی بود . این رادیو از سال ۱۹۵۸میلادی با پخش برنامه به سوی ایران با تحکیم روابط نوین دو کشور اسرائیل و ایران آغاز به کار کرد .
وی عضو هیئت رئیسه و مشاور بسیاری از موسسات فرهنگی پژوهشی بود. از مهمترین آنها، عضو هیئت تحریره دانشنامه ایرانیکا در نیویورک، عضو شورای نویسندگان مقالات درباره ایران در سالنامه و دایره المعارف ۳۳ جلدی جودائیکا، رئیس بخش ایران، هندوستان و ارمنستان در انستیتوی آسیایی و آفریقایی دانشگاه عبری اورشلیم بود.
وی از سال ۱۹۹۷ میلادی اقدام به جمعآوری گویشهای متفاوت ایرانیان یهودی در خارج از ایران کرد. آقای نتصر برای انجام این پروژه، با سفر به ایالات متحده، ضمن انجام مصاحبه با ایرانیان، تعدادی از سروده های مذهبی و آوازهای اصیل ایرانی را نیز ضبط کرد. گردآوری، تحقیق و تصحیح بعضی از آثار شعرای شاخص یهودیان ایران منجر به انتشار کتاب «منتخب اشعار فارسی» شد.
از مهمترین تالیفات پروفسور امنون نتصر میتوان به پژوهشنامه یهود ایران زیر عنوان «پادیاوند» در 3 جلد نام برد.
پرفسور نتصر در پانزدهم فوریه سال ۲۰۰۸ میلادی پس از یک مبارزه طولانی با سرطان در سن ۷۴ سالگی چشم از جهان فرو بست. پیکر او بنا بر وصیتش در آرامگاه گوردون در شهر ریشون لصیون اسراییل به خاک سپرده شد.
در سال ۲۰۱۳ میلادی و با هدف حفظ میراث تاریخ و فرهنگ یهودیان ایرانی، «مرکز آمنون نتصر» تاسیس شده است.
اطلاعات بیشتر درباره امنون نتصر