مسعود هارونیان در سال 1301خورشیدی (1922 میلادی) در یک خانواده متدین یهودی در محله عودلاجان (سرچال)تهران پا به عرصه وجود نهاد.
پدرش حاجی یهودا هارونیان از تجار بنام بود که در نوجوانی از کاشان به تهران کوچ نمود . مسعود هارونیان تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه آلیانس (اتحاد تهران) و دوران متوسطه را در کالج آمریکایی (البرز) به پایان رسانید، ضمن آنکه در محضر حاخام حییم موره، علوم دینی و زبان عبری را فرا گرفت . او پس از فارغ التحصیل شدن از دبیرستان بلافاصله در حجره پدرش در بازار تهران مشغول به کار شد. پس از هفت سال وقفه در تحصیلات، با همتی کم نظیر در دانشکده حقوق دانشگاه تهران ثبت نام نمود و در سال 1328 خورشیدی موفق به اخذ لیسانس در رشته حقوق و علوم سیاسی گردید.
او استعدادی خاص در یادگیری زبان های خارجی داشت، چنانکه به زبان های انگلیسی، فرانسه و عبری به خوبی احاطه داشت، همین تسلط به زبان های خارجی و عشق به پژوهش و فراگیری دانش بود که در طی سال های متمادی او را در انجام خدمات اجتماعی، امور فرهنگی و حقوقی موفق گرداند، ضمن آنکه با حفظ سنت به خواسته پدرش به شغل صادرات فرش ایران هم مشغول بود .
مسعود هارونیان به جهت کسب اعتبار و خوش نامی در میان صنف صادرکنندگان فرش، سرانجام به عضویت هیأت مدیره این صنف انتخاب گردید و به دلیل داشتن اطلاعات حقوقی، همواره به عنوان کارشناس رسمی فرش به محافل حقوقی و دادگاه ها برای اظهارنظر دعوت می شد .
وی در سال 1328 خورشیدی با همسرش پری کهن (خواهر زنده یاد یوسف کهن) ازدواج کرد و ماحصل این پیوند چهار فرزند پسر می باشد.
او پس از عضویت در انجمن کلیمیان تهران ، در کمیته حقوقی انجمن پذیرفته شد و سال ها خدمات شایسته ای را انجام داد. بعدها به بت دین ( دارالشرع) پیوست و در کنار زنده یاد یوسف کهن، شادروان حاخام یدیدیا شوفط، حاخام اوریل داویدی، حاخام اورشرگا و دیگر معارف جامعه انجام وظیفه نمود.
مسعود هارونیان در سال 1973 میلادی در تشکیل کمیته داوری و حل اختلاف انجمن شرکت کرد و به مقام ریاست آن نایل گردید. او نه تنها در حل و فسل بسیاری از اختلافات خانوادگی و مسائل مالی جامعه یهودیان فعالیت نمود بلکه در بسیاری از اختلافات میان کلیمیان و غیر کلیمیان حتی در ارتباط با مشکلات تجاری که ایجاد می شد ، نقش مؤثری داشت ، بطوریکه بسیاری از اختلافات میان یهودیان و غیر یهودیان را در خارج از ساعات کاری مورد رسیدگی و حکمیت قرار می داد.
او در اوایل دهه 1350 خورشیدی به ریاست هیأت مدیره کانون خیرخواه بیمارستان ( دکتر سپیر) برگزیده شد و تا قبل از حوادث سال 1357 (1979) ، دورانی که کانون خیرخواه با مشکل مالی جدی روبرو شده بود با تلاشی پیگیر جهت احیای بیمارستان، توانست نظر بسیاری از دولتمردان و خیراندیشان وقت جامعه را جهت همیاری به سمت این مرکز بهداشتی جلب نماید.
پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران مسعود هارونیان به همراه خانواده اش، تن به مهاجرت ناخواسته داد و رهسپار آمریکا گردید. دیری نپائید، پس از مستقر شدن در لس آنجلس به واسطه تسلط به زبان انگلیسی جهت انجام کارهای اداری و حل و فسل مسائل و معضلات مهاجرین جدید، داوطلبانه  به عنوان رابطه آنان ودیگر ارگان های یهودیان آمریکایی حضور فعالی از خود نشان داد.
ضمن آنکه جهت تأمین معاش زندگی در لس آنجلس به کار تجارت فرش اشتغال ورزید پس از مدتی در راستای حرفه اش در بازار فرش آمریکا از حسن شهرت بالایی برخوردار شد. او با تشکیل چندین نمایشگاه درU.C.L.A و سایر محافل علمی و هنری آمریکایی و با ایراد سخنرانی در هر فرصتی گام های مهم و مثبتی را در راستای شناساندن هنر اصیل ایرانی به مردم آمریکا برداشت.
دیری نپایید به عضویت جامعه کارشناسان رسمی آمریکا در رشته فرش و نیز به عنوان کارشناس شرکت های بیمه درهمین امور پذیرفته شد.

اطلاعات بیشتر درباره مسعود هارونیان