«همایون خرم»، نوازنده ویولن، موسیقی‌دان، آهنگ‌ساز موسیقی و از درویشان گنابادی روز ۹ تیر ۱۳۰۹ در خانواده‌ای هنردوست در بوشهر به دنیا آمد.

مادرش از شیفتگان موسیقی اصیل ایرانی بود و از مقام‌های موسیقی ایرانی، به دستگاه «همایون» علاقه‌ای وافر داشت. به همین دلیل هم نام همایون را برای فرزند خود انتخاب کرد.

خرم درباره علاقه مادرش به موسیقی گفته بود: «من تربیت و موفقیت خود را مدیون مادرم هستم که همیشه مرا به سوی هنرها هدایت کرده و پیوسته مشوق من بوده است. در امر تحصیل، از شاگردان ممتاز بوده‌ام. مادرم علاقه وافری به موسیقی داشت. مدتی نزد مرتضی‌خان نی‌داوود، تار مشق کرده بود و برای این که ذوق ما را تحریک کند، هر روز با نوای موسیقی که از صفحات گرامافون شنیده می‌شد، ما را سرگرم می‌کرد.»

همایون خرم از ۱۱ سالگی به مدت سه سال نزد استاد «ابوالحسن صبا» به فراگیری فن نواختن ویولن مشغول شد و چنان پیشرفتی در نواختن این ساز کرد که بنا بر پیشنهاد ابوالحسن صبا، در امتحان نوازندگی رادیو شرکت و به عنوان نوازنده، ۱۴ ساله چندین بار در رادیو نوازندگی کرد. بعدها در بسیاری از برنامه‌های موسیقی رادیو، به ویژه در برنامه «گل‌ها»، به عنوان آهنگ‌ساز، سولیست ویولن و رهبر ارکستر، آثاری ارزشمند ارایه داد.

همایون خرم که به گفته خودش بیشتر به خاطر خرسندی پدر به دنبال تحصیل دانش‌ فنی رفته بود، در رشته برق از «دانشگاه علم و صنعت» فارغ‌التحصیل شد. او هم‌چنین دارای مدرک درجه یک هنری (معادل مدرک دکترا) از «شورای ارزش‌یابی هنرمندان کشور» بود.

بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، از سال ۱۳۳۳ خورشیدی به طور رسمی به عنوان نوازنده به استخدام رادیو درآمد که ابتدا در ارکستر «علی‌محمد خادم میثاق» به کار پرداخت و آهنگ‌هایی را هم برای این ارکستر می‌ساخت و اجرا می‌کردند تا این که در سال ۱۳۳۵ خورشیدی به رهبری ارکستر شماره۲ منصوب شد.
این ارکستر با هشت خواننده کار می‌کرد که چهار خواننده با «حبیب‌الله بدیعی» و چهار خواننده با همایون خرم برنامه اجرا می‌کردند.

نوازندگی همایون خرم شباهت‌های بسیاری با سبک نوازندگی حبیب‌الله بدیعی و «علی تجویدی» داشت؛ با این تفاوت که همایون خرم علاوه بر تسلط بر ظرایف موسیقی ایرانی و توانایی فوق‌العاده در بداهه‌پردازی، از نظر علم موسیقی سرآمد بود.

شهرت او در نوازندگی و آهنگ‌سازی تا جایی بود که در دوران طلایی موسیقی ایران، یعنی زمان همکاری هنرمندان با رادیو و برنامه گل‌ها، همایون خرم به همراه علی تجویدی، حبیب‌الله بدیعی و «پرویز یاحقی»، از طرف مطبوعات و اهل هنر لقب «چهار سوار سرنوشت» را گرفتند.