وبینار یهودی‌ستیزی ایران‌وایر: مهدی بازرگان فکر می‌کرد «صهیون» اسم فامیل بنیانگذار «صهیونیسم» است!

به گفته «شارون نظریان» جمهوری اسلامی ایران، امروز، حامی شماره یکِ یهودی‌ستیزی و انکار هولوکاست در جهان است: «هیچ حکومت دیگری این‌گونه، یعنی بی‌درنگ و ‌‌بی‌تردید، در رسانه‌ها و بیانیه‌های رسمی خود، از ادبیات مرسوم یهودی‌ستیزی، به منظور توهین و افترا به یهودیان و به اسراییل و با هدف انکار هولوکاست، استفاده نمی‌کند. ما دیده و شنیده‌ایم که رهبران ایران از نابودی یهودیان گفته‌اند و از این‌که می‌خواهند آن‌ها را به دریا بریزند. رژیم ایران، هر سال، در انکار هولوکاست مسابقه‌ کاریکاتور برگزار می‌کند. این کارها را هیچ حکومتی در دنیا انجام نمی‌دهد.»

همزیستی ادیان به روایت مژگان نوی، روزنامه‌نگار ایرانی-اسراییلی

انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ سهم اقلیت‌های دینی از حیات اجتماعی در ایران را به شکلی قابل توجه کاهش داد. بنابر آمارهای منتشر شده توسط مرکز آمار ایران جمعیت مسلمان در ایران در فاصله سال‌های ۱۳۵۵ تا ۱۳۹۵ دو و نیم برابر شده در حالی که شمار اقلیت‌های دینی و کسانی که حاضر نشده‌اند دین خود را اعلام کنند، در این دوره تقریبا ثابت مانده است. این نشان می‌دهد که بخش بزرگی از غیرمسلمانان ساکن در ایران به ناچار از کاشانه خود رانده شده‌اند.
یکی از اقلیت‌های دینی که پیش از انقلاب در حیات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ایران فعال بود و پس از پیروزی انقلاب به شکلی واضح ناچار به مهاجرت شد، یهودیان بودند.

به گواه سرشماری که سال ۱۳۳۵ در ایران انجام شده، حدود ۶۵ هزار یهودی در ایران زندگی می‌کردند. امروز اما شمار یهودیان کمتر از ۱۰ هزار نفر است. یهودستیزی بنیان‌گذار جمهوری اسلامی که در اغلب سخنرانی‌های او از دهه ۴۰ شمسی برای یهودیان عیان شده بود و ترس از اتهاماتی همچون «جاسوسی برای اسراییل و موساد» موجب شد برخی از یهودیان ایران حتی پیش از پیروزی انقلاب از زادگاه و موطن خود خارج شدند.
ایران‌وایر با «اورلی نوی»، (مژگان آبگینه‌ساز)، روزنامه‌نگار و مترجم ایرانی-اسراییلی درباره زندگی مسالمت‌آمیز ادیان مختلف در ایران پیش از انقلاب گفت‌وگو کرده است.

آغاز محکومیت دو شهروند بهائی در شیراز

بر اساس اطلاعات رسیده به ایران‌وایر، صبح روز یکشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۰، دو شهروند بهائی ساکن شیراز به نام­های فرهام ثابت و فرزان معصومی، خودشان را جهت اجرای حکم به دادگاه انقلاب، معرفی و از آن محل به زندان عادل آباد شیراز منتقل شدند.